Onder de veelheid aan onkruid dat de tuin kan binnendringen, vinden we wilde sla-onkruiden. Niet verwant aan sla, deze plant is zeker een onkruid en het bestrijden van stekelige sla in het landschap is vaker de prioriteit van de tuinman. Dus wat is wilde sla en hoe kom je van wilde stekelige sla af?
Wat is wilde sla?
Wilde sla-onkruiden zijn inheems in de Middellandse Zee en worden ook wel stekelige sla, Chinese sla, paarden- of mariadistel, wilde opium en kompasplant genoemd in relatie tot de noord-zuid verticale plaatsing van de bladeren - loodrecht op direct zonlicht.
Wilde sla, Lactuca serriola, is een tweejarige, soms eenjarige plant die het liefst droog staat maar ook in vochtige gebieden voorkomt. Het onkruid heeft een diepe penwortel die een melkachtig sap of latex afscheidt waarvan bekend is dat het landbouwapparatuur op commerciële boerderijen verstopt en ook vee ziek kan maken.
De plant wordt soms verward met paardenbloem in de rozetfase of met zaaidistel in elk groeistadium. Dit zijn allemaal leden van de zonnebloemfamilie, hebben een melkachtig latexsap en produceren veel levensvatbare, door de wind verspreide zaden.
Stekelige slawiet is van 1-5 voet lang met afwisselende bladeren die de stengel omsluiten. Bladeren zijn diep ingesneden met stekelige rand langs de middennerf van het onderoppervlak op volwassen leeftijd. Bloesems zijn geel van kleur en ongeveer 1/3 inch breed, bloeiend in de late lente tot de vroege zomer. Een enkele plant kan tussen de 35 en 2.300 bloemen produceren, elk met ongeveer 20 zaden en een totaal van tussen de 700 en 46.000 zaden per plant!
Net als paardenbloemen reizen zaden van wilde sla op luchtstromen met behulp van donzige, witte pluimen en zijn onmiddellijk levensvatbaar of kunnen 1 tot 3 jaar in de grond overleven. Het onkruid wordt hoogstwaarschijnlijk gevonden in kwekerijen, boomgaarden, langs bermen en tussen gewassen in de Verenigde Staten.
Hoe zich te ontdoen van wilde stekelige sla?
Zoals vrijwel alle onkruiden, kan wilde sla niet alleen productief zijn, maar ook invasief. In commerciële ondernemingen zijn stekelige slabloesems moeilijk uit het graan te verwijderen en het latexsap doet niet alleen de landbouwmachines gommen, maar verhoogt ook het vochtgehalte van het graan. Als zodanig vragen de meeste tuinders zich af hoe ze stekelige sla kunnen bestrijden.
Wilde slabestrijding voor de hovenier met kleine invasies van het onkruid is ouderwets handtrekken. Trek aan wilde sla als de grond vochtig is en graaf naar beneden om alle penwortels te krijgen.
Net als bij paardenbloemen is het maaien van wilde sla geen langetermijnbeheersing; de plant zal alleen nieuwe stengels en bloemen produceren. Voor grote plagen en op de boerderij kunnen schapen en geiten de populatie wilde sla effectief verminderen.
Chemische bestrijding van wilde sla moet in de herfst of lente worden toegepast. Herbiciden moeten glyfosaat, glufosinaat of paraquat bevatten. Van de biologische herbicide-opties geven degenen die kruidnagelolie (eugenol) bevatten de beste resultaten voor de bestrijding van wilde sla.
