Opuntia is het grootste geslacht in de cactusfamilie. Je herkent ze het meest aan hun klassieke "cactusachtige peer"-uiterlijk. Er zijn veel soorten Opuntia-cactus die veel voorkomende kamerplanten zijn en bekend staan om hun gelede stengels en afgeplatte kussens. Alle variëteiten van Opuntia zijn gemakkelijk te kweken, mits er voldoende lichte, goed doorlatende grond en warme temperaturen zijn tijdens het groeiseizoen. In warmere klimaten voegt het kweken van Opuntia in tuinen woestijnaantrekkingskracht en unieke flora toe aan het landschap.
Verschillende soorten Opuntia
Cactus biedt tal van texturen en vormen voor de leuke schoteltuin of als op zichzelf staande exemplaren. Opuntia, met hun vele gevarieerde soorten, is gemakkelijk verkrijgbaar en heeft een klassieke vorm die doet denken aan open woestijnen en brandende zon. Het geslacht is in het wild te vinden in Noord- en Zuid-Amerika, het Caribisch gebied, Argentinië en zelfs zo ver noordelijk als Canada. Interessant is dat Opuntia vrijelijk hybridiseert, wat leidt tot nieuwe soorten en hybride kruisingen. In de VS zijn er 40 erkende soorten.
De meeste Opuntia-soorten hebben geen klassieke stekels, maar een arrangement dat glochids wordt genoemd. Deze zijn fijn, afneembaar en pluizig tot wollig. Als je ze aanraakt, zou je onmiddellijk wensen dat je ze niet had, omdat ze extreem prikkelbaar en moeilijk te verwijderen zijn. Ondanks dit nadeel zijn Opuntia buitengewoon aantrekkelijk en gemakkelijk te kweken. Sommige soorten Opuntia-cactus hebben echter grote stekels.
Bloemen zijn komvormig en kunnen geel, wit of roze zijn. Deze kunnen zich ontwikkelen tot vruchten van rood of groen. Sommige Opuntia-cactusvariëteiten hebben eetbare vruchten die "tonijntjes" worden genoemd. Hiervan kan heerlijke jam of zelfs snoep worden gemaakt. De platte kussentjes van de cactus worden cladodes genoemd. Deze pads zijn ook eetbaar en worden "nopales" genoemd. Enkele leuke Opuntia om te kweken zijn:
- Paarse cactusvijg
- Barbarijse vijg
- Tulp cactusvijg
- Cactusvijg met konijnenoren
- Violette cactusvijg
- Pannenkoek cactusvijg
- Beverstaart peer
Opuntia-cactussen kweken
Het enige waar Opuntia niet tegen kan is drassige grond. De bodem moet vrij kunnen wegvloeien en een grote hoeveelheid korrelig materiaal bevatten. Kies voor buitenplanten een zonnige locatie met bescherming tegen de winterwind.
Bemest maandelijks met een 0-10-10-mix om bloemen en fruit te produceren. Opuntia, eenmaal gevestigd, verdraagt zoveel water als nodig is om te voorkomen dat de pads gaan kreuken. In de winter de watergif.webpt met de helft verminderen, omdat de plant in rust is.
Gevestigde cactussen kunnen 6 keer per jaar worden geoogst. Gebruik schone, scherpe messen om te oogsten. Neem pads van halverwege de ochtend tot halverwege de middag wanneer het zuurgehalte het laagst is voor de beste smaak. "Tuna's" zijn rijp aan het einde van de zomer. Om fruit te oogsten, wacht tot de glochiden eraf vallen en draai en trek dan voorzichtig. Rijp fruit moet gemakkelijk loskomen.
Vermeerdering van Opuntia
De cactus is gemakkelijk uit zaad te kweken, maar door de langzame ontwikkeling duurt het jaren voordat exemplaren op ware grootte zijn. Probeer voor een snellere productie Opuntia-cactussen te kweken uit pads. Knip een pad af dat minstens 6 maanden oud is en laat het afgeknipte uiteinde een beetje uitdrogen of eelt. Als je wilt, dompel je het uiteinde in Bordeaux-mix of borstel je een antischimmelstof.
Maak een mengsel van gelijke delen zand of puimsteen en aarde. Plaats de pad een inch (2,5 cm) of zo diep in dit mengsel met stenen of stokken eromheen om het rechtop te houden. Geef geen water totdat de pad wortels heeft uitgestuurd, meestal binnen een maand. Geef de plant dan water maar laat hem tussen de opeenvolgende gietbeurten uitdrogen.
Uw nieuwe plant zal het eerste jaar bloeien en vrucht zetten. Beperk het aantal pads dat je van de plant haalt voor minimaal een jaar.
