Cactussen zijn taaie planten met veel nuttige aanpassingen, maar zelfs ze kunnen laag worden gelegd door kleine schimmelsporen. Phyllosticta pad spot is een van de schimmelziekten die cactussen in de Opuntia-familie aantast. Phyllosticta-symptomen bij cactusvijgen komen het meest voor en planten met de ziekte lopen het risico op cosmetische en groeikrachtschade. Bepaalde tijden van het jaar zijn het ergst, maar gelukkig, als de omstandigheden eenmaal uitdrogen, breken de beschadigde gebieden de schimmel af en genezen ze tot op zekere hoogte.
Phyllosticta-symptomen bij cactusvijgen
Cactusvijgbladvlek is een ziekte van die plant en anderen in de Opuntia-familie. De ziekte wordt veroorzaakt door kleine sporen van de Phyllostica-schimmel. Deze koloniseren op de weefsels, voornamelijk de kussentjes, van de cactus en eten erin en veroorzaken laesies. Er is geen aanbevolen behandeling voor Phyllosticta-schimmel, maar het kan zich verspreiden naar andere sierplanten en het wordt aanbevolen om geïnfecteerde pads en plantmateriaal te verwijderen om te voorkomen dat de ziekte andere soorten bereikt.
In de cactusfamilie worden cactusvijgen het meest aangetast door: Phyllosticta concava. De ziekte wordt ook wel droogrot genoemd omdat het laesies op de plant achterlaat, die uiteindelijk eelt en niet vloeibaar worden zoals andere schimmelziekten.
De ziekte begint met donkere, bijna zwarte, onregelmatig cirkelvormige laesies met een diameter van 2,5 tot 5 cm. Kleine reproductieve structuren, pycnidia genaamd, produceren de donkere kleur. Deze produceren en geven de sporen af die andere planten kunnen infecteren. Als de omstandigheden veranderen, zullen de vlekken uit de cactus vallen en zal het gebied eelten, waardoor er littekens op de pads achterblijven. Er wordt geen ernstige schade aangericht, op voorwaarde dat de weersomstandigheden overgaan naar warm en droog.
Phyllostica-controle in Cactus
Voor het grootste deel is de bladvlek van cactusvijgen niet schadelijk voor de planten, maar het is besmettelijk en het beschadigt jonge pads het meest. Lagere pads worden het zwaarst getroffen, omdat deze zich dicht bij de grond bevinden. De sporen verspreiden zich door wind of spetterende activiteit.
De ziekte is actief tijdens het regenseizoen en waar de luchtvochtigheid hoog is. Zodra het weer verandert in droge omstandigheden, wordt de schimmel inactief en valt uit het plantenweefsel. Ernstig aangetast weefsel kan veel laesies ontwikkelen, waardoor plaats wordt gemaakt voor de introductie van andere ziekteverwekkers en insecten die meer schade kunnen aanrichten dan bladvlekkenziekte van cactusvijgen.
Experts raden geen fungicide of andere behandeling voor Phyllosticta-schimmel aan. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de schimmel kortwerkend is en de weersomstandigheden meestal verbeteren, waardoor de ziekte wordt gedeactiveerd. Bovendien lijkt de schimmel de plant in de meeste gevallen niet aan te tasten.
Voorgestelde Phyllosticta-bestrijding in cactus is het verwijderen van geïnfecteerde delen. Dit is het geval wanneer pads zijn binnengedrongen door talrijke laesies en de talrijke vruchtlichamen een infectiepotentieel vormen voor de rest van de plant en de omliggende soorten. Compostering van het geïnfecteerde plantmateriaal mag de sporen niet doden. Daarom wordt geadviseerd de pads in een zak te doen en weg te gooien.
