Door sommigen beschouwd als slechts een invasieve wiet en door anderen als een culinair genot, zijn kardoenplanten lid van de distelfamilie en lijken ze qua uiterlijk sterk op de artisjok van de aarde; inderdaad het wordt ook wel de artisjokdistel genoemd.
Dus wat is kardoenwier of een nuttige medicinale of eetbare plant? Groeiende kardoen bereikt een hoogte van maximaal 1,5 meter lang en 2 meter breed op volwassen leeftijd, afhankelijk van de cultivar. Grote stekelige vaste planten, kardoenplanten bloeien van augustus tot september en de bloemknoppen kunnen net als de artisjokken gegeten worden.
Artisjokdistel Info
Inheems in de Middellandse Zee, kardoenplanten (Cynara cardunculus) worden nu gevonden in droge grasgebieden van Californië en Australië, waar het als een onkruid wordt beschouwd. Oorspronkelijk gekweekt in Zuid-Europa als groente, werd de groeiende kardoen begin jaren 1790 door de Quakers naar de Amerikaanse moestuin gebracht.
Tegenwoordig worden kardoenplanten gekweekt vanwege hun decoratieve eigenschappen, zoals het zilvergrijze, gekartelde blad en felpaarse bloemen. Het architecturale drama van het gebladerte zorgt het hele jaar door voor interesse in kruidentuinen en langs borders. De levendige bloemen zijn ook geweldige aantrekkers van bijen en vlinders, die de hermafrodiete bloemen bestuiven.
De "How To's" van het planten van kardoen
Het planten van kardoen moet plaatsvinden via zaad binnenshuis in de late winter of het vroege voorjaar en zaailingen kunnen buiten worden getransplanteerd nadat het gevaar voor vorst voorbij is. Rijpe kardoenplanten moeten in het vroege voorjaar worden verdeeld en kardoenplanten van de offsets moeten worden voltooid, zodat er voldoende ruimte tussen de planten overblijft voor groei.
Hoewel kardoen kan groeien in voedingsarme grond (zeer zuur of alkalisch), geven ze de voorkeur aan volle zon en diepe, rijke grond. Zoals vermeld, kunnen ze worden verdeeld of geplant door zaadvermeerdering. Kardoenzaden zijn ongeveer zeven jaar houdbaar als ze van september tot oktober rijpen en worden verzameld.
Kardoen oogsten
Andere artisjokdistelinfo versterkt de kardoengrootte; het is veel groter en sterker dan artisjokken. Terwijl sommige mensen de zachte bloemknoppen eten, eten de meeste mensen de vlezige, dikke bladstelen, die overvloedige irrigatie nodig hebben voor een gezonde groei.
Bij het oogsten van kardoenbladstengels moeten deze eerst worden geblancheerd. Vreemd genoeg wordt dit gedaan door de plant in een bundel te binden, in stro te wikkelen en vervolgens op te hopen met aarde en een maand te laten staan.
Kardoenplanten die voor culinaire doeleinden worden geoogst, worden behandeld als eenjarige planten en worden tijdens de wintermaanden geoogst - in gebieden met milde winters, van november tot februari, en vervolgens opnieuw gezaaid in het vroege voorjaar.
De malse bladeren en stengels kunnen vers worden gekookt of gegeten in salades, terwijl de geblancheerde porties worden gebruikt zoals bleekselderij in stoofschotels en soepen.
De stengel van de wilde kardoen is bedekt met kleine, bijna onzichtbare stekels die behoorlijk pijnlijk kunnen zijn, dus handschoenen zijn handig bij het oogsten. Er is echter een grotendeels slappe gecultiveerde variëteit gefokt voor de huistuinier.
Andere toepassingen voor kardoenplanten
Naast de eetbaarheid kan het kweken van kardoen ook als medicinale plant worden gebruikt. Sommige mensen zeggen dat het milde laxerende eigenschappen heeft. Het bevat ook cynarine, dat cholesterolverlagende effecten heeft, hoewel het meeste cynarine wordt gewonnen uit de artisjok vanwege zijn relatief gemakkelijke kweek.
Onderzoek naar biodieselbrandstof richt zich nu op kardoenplanten als een bron van alternatieve olie die uit de zaden wordt verwerkt.
