Van kleine druiven tot enorme, vlezige beefeaters, het is de meest voorkomende groente van eigen bodem in Amerika - de tomaat. Ziekten van tomatenplanten zijn een zorg voor elke tuinier, of ze nu één plant in een terraspot kweken of genoeg om in te blikken en te bevriezen voor het komende jaar.
Er zijn te veel tomatenplantenziekten om in één artikel op te noemen, en de waarheid is dat veel van hen onder dezelfde soorten of categorieën van ziekten vallen. Bij tomatenplanten in de moestuin zijn het type of de categorie en de symptomen belangrijker dan de individuele bacterie of het virus, die alleen door een professioneel laboratorium kan worden gediagnosticeerd. De volgende lijst van tomatenziekten en hun beschrijvingen zijn onderverdeeld in drie categorieën.
Lijst met tomatenziekten
Op schimmel gebaseerde ziekten bij tomatenplanten
Deze eerste lijst met tomatenziekten wordt veroorzaakt door: schimmels. Schimmelaanvallen zijn waarschijnlijk de meest voorkomende tomatenziekte. De sporen kunnen gemakkelijk worden overgedragen via de lucht of fysiek contact en kunnen de winter inactief blijven om opnieuw aan te vallen als het weer warmer wordt.
Blights - Vroege bacterievuur begint als kleine zwarte laesies op de bladeren en vormt al snel concentrische ringen als een doelwit. Het veelbetekenende teken van deze tomatenziekte is te vinden aan het stengeluiteinde van de vrucht, die zwart zal worden. Phytophthora treedt meestal op wanneer de temperaturen in het late seizoen afkoelen en de dauw zwaar is, met donkere met water doordrenkte vlekken op de bladeren. Het volledig gevormde fruit rot aan de wijnstok voordat het volledig rijpt.
Wilts - Fusariumverwelking is een onderscheidend kenmerk van tomatenplantenziekten omdat het begint door slechts de ene helft van het blad aan te vallen en de ene kant van de plant overneemt voordat deze naar de andere gaat. De bladeren zullen geel worden, verwelken en vallen. Verticilliumverwelking presenteert zich met hetzelfde bladsymptoom, maar valt beide zijden van de plant tegelijk aan. Veel hybriden zijn resistent tegen deze twee tomatenplantenziekten.
anthracnose - Anthracnose is een veel voorkomende ziekte bij tomatenplanten. Het manifesteert zich als kleine ronde, gekneusde plekken op de huid die andere schimmels uitnodigen om het binnenste van de vrucht te infecteren.
Schimmels en meeldauw - Deze moeten worden opgenomen in elke lijst met tomatenziekten. Ze worden aangetroffen op plaatsen waar planten dicht op elkaar staan en de luchtcirculatie slecht is en zal er normaal gesproken uitzien als een poederachtige substantie op de bladeren.
Virusgebaseerde ziekten van tomatenplanten
Virussen zijn de tweede meest voorkomende bij ziekten van tomatenplanten. Er zijn er een half dozijn of meer mozaïek virussen die op de lijst van tomatenziekten van de botanicus staan. Mozaïeken veroorzaken groeiachterstand, misvormd fruit en bladeren die gevlekt zijn met kleuren in grijs, bruin, groen en geel. Tomatenbladkrul verschijnt zoals het klinkt; groene bladeren zijn gekruld en vervormd.
Bacteriële ziekte bij tomatenplanten
Bacteriën zijn de volgende op onze lijst met tomatenziekten.
Bacteriële plek - Verhoogde zwarte vlekken omgeven door een gele halo die uiteindelijk korstvorming geeft, duidt op een bacteriële vlek, een ziekte bij tomatenplanten die in het zaad kan verblijven.
Bacteriële vlek - Minder destructief is bacteriële vlek. De veel kleinere korstjes dringen zelden door de huid en kunnen met een vingernagel worden afgeschraapt.
Bacteriële verwelkingsziekte - Bacteriële verwelking is een andere verwoestende tomatenplantenziekte. De bacteriën komen binnen via beschadigde wortels en verstoppen het watertransportsysteem met slijm terwijl het zich vermenigvuldigt. De planten verwelken letterlijk van binnenuit.
Milieuproblemen bij tomatenplanten
Hoewel het vaak een probleem is, wordt bloesemrot niet gevonden bij de ziekten van tomatenplanten. Bloesemrot is eigenlijk helemaal geen ziekte, maar een aandoening die wordt veroorzaakt door een calciumtekort in de vrucht, meestal veroorzaakt door extreme schommelingen in het vochtgehalte.
