Met hun vrolijke knikkende hoofden zijn Campanula, of klokjesbloemplanten, vrolijke meerjarige bloemen. De plant is inheems in veel regio's waar koele nachten en gematigde temperaturen heersen, waardoor ideale omstandigheden worden gecreëerd voor het kweken van klokjes.
Bellflowers bloeien het zwaarst in juni en juli, maar kunnen je in sommige gebieden tot in oktober verrassen met bloemen. Leer hoe u klokjesbloemen kunt kweken voor langdurige inheemse alpenbloemen die het landschap in borders en rotstuinen zullen verlevendigen.
Klokjesbloem Planten
Campanula is een groep van meer dan 300 eenjarige, tweejarige en meerjarige planten in verschillende maten en kleuren. Het belangrijkste kenmerk zijn de opstaande, open komvormige bloemen in tinten van roze en wit, maar voornamelijk lavendel of lichtblauw. De planten zullen zich over de seizoenen verspreiden en de lager groeiende variëteiten vormen een uitstekende bodembedekker. De meeste klokjes beginnen in juli te bloeien en blijven bloeien tot het vriest.
Voorwaarden voor het kweken van klokjes
Bellflowers presteren het beste in USDA-planthardheidszones 4 en hoger, maar kunnen met enige bescherming in zone 3 groeien. Het zijn winterharde planten die nuttige exemplaren zijn in gebieden met strenge winters.
Ze hebben volle zon nodig voor de beste bloemproductie en goed doorlatende grond met matig vocht. Eenmaal gevestigd, kunnen klokjesbloemen perioden van droogte verdragen. De bodemgesteldheid voor het kweken van klokjes kan elk pH-bereik zijn, inclusief zeer zuur.
Hoe Campanula Bellflowers te kweken?
Campanula kan groeien uit zaad of uit wortelstokken. De kleine zaadjes moeten in de lente in voorbereide grond gaan nadat alle gevaar voor vorst voorbij is. Zorg ervoor dat u zaailingen matig vochtig houdt bij het verzorgen van klokjes.
Om wortelstokken te planten, scheidt u ze van de ouderplant bij een wortelknooppunt en begraaft u de wortels in de grond.
Verzorging van klokjes
Het verzorgen van klokjes vereist geen expertise. Zoals bij de meeste vaste planten zijn het winterharde planten die behoorlijk wat extreme weersomstandigheden en droge omstandigheden verdragen.
Bellflower-verzorging omvat deadheading om meer bloemen te bevorderen en een langer durende weergave. Je kunt het ook in de late winter tot het vroege voorjaar tot de grond afknippen om de plant te verjongen. Ook hebben sommige soorten klokjes een invasief potentieel en moeten zaadkoppen worden verwijderd voordat ze zich verspreiden.
Soorten klokjesbloemen
Er zijn veel soorten klokjes. Enkele van de meest voorkomende zijn:
- Klokjes - Bluebells zijn een van de meest voorkomende Campanula's. Deze kleine bosbloemen komen veel voor in Noord-Amerika in hooglandvelden.
- Schots klokje is inheems op de Britse eilanden en kan 25 cm hoog worden.
- Dwergklokjes - Dwergklokjesbloem is handig in containertuinen en verscholen in rotsspleten. Het wordt slechts 3 inch (7,5 cm.) lang, maar kan 15 inch (38 cm.) breed worden.
- Karpatisch grasklokje - Karpatische grasklokjes kunnen 30+ cm lang worden en zijn een van de meest winterharde exemplaren.
- Amerikaanse klokjesbloem - Amerikaanse klokjesbloem is een krachtige zaaier en kan een hinderlijke plant worden, maar de 2,5 cm brede, echte blauwe bloemen zijn de extra inspanning waard om hem onder controle te houden.
