Tuinders doen er alles aan om hun planten gelukkig en gezond te houden, maar soms, wat je ook doet, gaan bepaalde planten gewoon niet samen. Planten die elkaar niet mogen, reageren mogelijk op verschillende milieubehoeften, kunnen rechtstreeks met elkaar concurreren om belangrijke hulpbronnen of de ene kan insecten aantrekken die de andere ernstig schaden. Het bepalen van onverenigbaarheid van planten kan een gok- en controlesituatie zijn, aangezien grondsoorten ook een invloed hebben op welke planten niet samen mogen worden geplant.
Onverenigbare tuinplanten
Er zijn een paar basis vuistregels als het gaat om planten die bij elkaar in de buurt moeten worden vermeden. Controleer eerst of je tuinplanten allemaal ongeveer even groot zijn en dezelfde lichtbehoefte hebben. Het planten van zeer hoge planten zoals tomaat naast bosbonen is bijvoorbeeld een heel slecht idee, omdat de tomaten de bonen zeer waarschijnlijk verduisteren.
Als je grotere en kortere planten samen plant, zorg er dan voor dat de kortere planten ver genoeg uit elkaar staan en georiënteerd zijn zodat de zon er overdag op schijnt. Veel tuinders lossen dit probleem op door de kortste plantjes in hun eigen rij aan de rand van de tuin te zetten, of ze als borderbeplanting te planten.
Planten die veel water nodig hebben, zullen die waterhaters in de buurt veel ongemak bezorgen; hetzelfde geldt voor kunstmest. Het is altijd een goed idee om dingen met vergelijkbare voedings- en waterbehoeften samen te planten, tenzij ze fel concurrerend zijn. Zelfs dan kun je dit vaak compenseren door ze extra breed te plaatsen en voor beide soorten planten voldoende mest en water te geven.
Last but not least zijn de planten die allelopathisch zijn. Allelopathische planten hebben het vermogen om de vitale systemen van concurrerende planten chemisch te belemmeren. Deze planten zijn meestal onkruid, maar er zijn veel landschaps- en landbouwgewassen waargenomen die allelopathische chemicaliën achterlaten. Plantenwetenschappers gebruiken deze waarnemingen om betere methoden voor onkruidbestrijding te ontwikkelen voor zowel boerderijen als tuinen.
Welke planten mogen niet samen worden geplant?
Van veel planten wordt aangenomen dat ze allelopathisch gedrag vertonen, maar veel blijven in het rijk van de tuinkennis en missen substantiële wetenschappelijke documentatie. Onderzoek op dit gebied is schaars, maar de lijst met planten waarvan wordt aangenomen dat ze allelopathische eigenschappen hebben, omvat:
- Asperges
- Bonen
- Bieten
- Broccoli
- Kool
- Komkommers
- Erwten
- Soja bonen
- Zonnebloemen
- Tomaten
Van zwarte walnoten is al lang bekend dat ze interfereren met tuinplanten zoals tomaten, aubergines en maïs.
Zorg er bij het planten van broccoli in je tuin voor dat je een goede vruchtwisseling toepast, omdat broccoli residu kan achterlaten dat andere kruisbloemige gewassen niet kunnen verdragen.
Sommige planten, zoals luzerne, lijken een opmerkelijke vorm van allelopathie te vertonen die de ontkieming van hun eigen zaden verstoort.
Van knoflook en uien wordt aangenomen dat ze de groei van bonen en erwten belemmeren, maar ze lijken compatibel te zijn met de meeste andere tuinbewoners.
Andere algemeen aangenomen onverenigbaarheden met planten zijn de volgende planten die bij elkaar in de buurt moeten worden vermeden:
- Munt en uien waar asperges groeien
- Poolbonen en mosterd bij bieten
- Anijs en dille aangrenzende wortelen
- Komkommer, pompoen, radijs, zonnebloem, pompoen of tomaten in de buurt van aardappelheuvels
- Elk lid van de koolfamilie in de buurt van aardbeien
- Kool, bloemkool, maïs, dille en aardappelen in de buurt van tomaten
