Krijg je ooit die gemengde zakken ongepelde noten? Dan ben je waarschijnlijk bekend met paranoten, die botanisch gezien helemaal niet als noten worden beschouwd. Wat zijn paranoten dan en welke andere paranotenboominformatie kunnen we opgraven?
Wat zijn paranoten?
Paranotenbomen (Bertholletia excelsa) zijn de enige soorten in het monotypische geslacht Bertholletia, genoemd naar de Franse chemicus Claude Louis Berthollet. Ze zijn inheems in bepaalde regio's van de Amazone en kunnen een hoogte bereiken van 160 voet (49 m.) tot maximaal 6 voet (1,8 m.) breed en kunnen 500 jaar of langer leven. De schors is glad en grijs en de bladeren zijn bladverliezend in het droge seizoen. Bloemen worden in pluimen geboren, waarbij elke bloem een tweedelige bladverliezende kelk heeft, zes crèmekleurige bloembladen en een veelvoud aan meeldraden in de vorm van een massa met een kap.
De vrucht duurt ongeveer 14 maanden om te rijpen na bestuiving. De resulterende vrucht is vrij groot (4-6 inch (10-15 cm) breed en weegt tot 5 pond of 2,3 kg) en lijkt veel op een kokosnoot endocarp. In de harde, houtachtige schil zitten 8-24 duidelijk driehoekige zaden samengepakt, net als sinaasappelsegmenten. Deze zaden noemen we paranoten. Noten, botanisch gezien, zijn eigenlijk een harde, onverharde vrucht zoals een eikel.
Informatie over paranotenboom
Aan het einde van deze fruitcapsule zit een gat waardoor de lokale agouti de vrucht kan openknagen. Ze eten dan wat zaden en begraven, net als onze eekhoorns, wat voor een latere datum. Sommige van de begraven zaden worden nieuwe paranotenbomen. Het klinkt alsof dit een gemakkelijke methode voor voortplanting is, maar het feit is dat het zaad begraven kan zijn in een schaduwrijk gebied en jaren in stasis kan wachten tot de omringende bomen sterven en vallen, waardoor het zonlicht kan doordringen tot waar het zaad is. .
Het is illegaal om een van deze bomen te kappen in Brazilië. Dus waar ze ooit de exclusieve provincie waren van gebieden met ongestoord bos, zijn ze nu te vinden in de achtertuinen van mensen en langs straten en wegen. Om fruit te produceren, moeten bepaalde bijen van de geslachten echter Bombus, centrum, Epicharis, Eulaema en Zylocopa aanwezig moeten zijn om de bloemen te bestuiven. Deze grote bijen ontbreken grotendeels in verstoorde bosgebieden. Hierdoor is, hoewel pogingen tot boomplantages in Brazilië geprobeerd, natuurlijke teelt betrouwbaarder gebleken.
Ondanks hun naam is Bolivia de grootste exporteur van paranoten, waar de noot nuez de Brasil wordt genoemd. Zowel landelijke Bolivianen als Brazilianen vertrouwen op de inzameling en verkoop van paranoten als primaire bron van inkomsten. Het oogsten van natuurlijk groeiende Braziliaanse bomen heeft om deze reden ontbossing in veel gebieden van de Amazone voorkomen.
Zoals gezegd, is commerciële teelt een ijdele onderneming gebleken. Maar het kweken van paranoten valt niet buiten de mogelijkheden. Blijf lezen om erachter te komen hoe je paranoten kunt kweken.
Hoe paranoten te kweken
Het kweken van je eigen paranoten vereist wat geduld en hoewel het moeilijk is, is het een lonende onderneming. Eerst moet je wat paranoten verzamelen. Als je ze uit de eerder genoemde zak gemengde ongepelde noten haalt, kun je ze niet vermeerderen. Die noten zijn gekookt als onderdeel van hun verwerking. Het koken zal het zaad doden, waardoor het impotent wordt.
Haal de juiste zaadvoorraad bij een online kwekerij of als je in de Amazone woont, kun je natuurlijk direct uit het regenwoud oogsten. Stel vragen om er zeker van te zijn dat je gezond, rauw zaad krijgt om te planten, niet om te eten. Zodra je het zaad hebt verkregen, laat je het 24 uur in water weken om de buitenste schil los te maken.
Giet het water weg en spoel de zaden. Week de zaden opnieuw en herhaal het spoel- en inweekproces om de 8 uur totdat het zaad ontkiemt. Als de zaden zijn ontkiemd, vul je een bak, zoals een doorzichtige glazen pot, voor 2/3 vol met voedingsrijke potgrond. Maak een gat in het midden van de grond en duw het zaad erin.
Bedek het met aarde, zodat het gekiemde uiteinde door de grond kan steken. Bevochtig de grond en houd deze vochtig. Bedek de container met gaas of kaasdoek en zet hem stevig vast met een rubberen band. Zet de container op een warme plaats met indirect zonlicht en controleer op groei en droogheid.
Als de zaailing 15-30 cm hoog is, plant hem dan in een gebied met volle zon, goed doorlatende grond en een hoge luchtvochtigheid met warme tropische temperaturen.
