Wat is bittere meloen? Velen hebben deze vrucht gezien als je in een gebied woont met een grote Aziatische bevolking, of meer recentelijk op de lokale boerenmarkt. Bittere meloeninformatie vermeldt het als een lid van de Cucurbitaceae-familie, die andere komkommerachtigen omvat, zoals pompoen, watermeloen, meloen en komkommer. Laten we meer te weten komen over het kweken van bittere meloenplanten in uw eigen tuin.
Informatie over bittere meloen
Bittere meloenen zijn de vrucht van een kruidachtige wijnstok, die, zoals de naam al aangeeft, extreem bitter is - te bitter om te eten als ze rijpen. Daarom worden de vruchten van de bittere meloenen - en soms de zachte bladscheuten - jong geoogst en vervolgens gevuld, gebeitst of in verschillende menu-items gesneden.
Ook bekend als bittere kalebas of balsempeer, worden bittere meloenen geoogst voordat het zaad hard wordt en hebben een uniform lichtgroen met een wratachtig uiterlijk. Vruchten van de bittere meloenrank kunnen op elk moment tijdens de groeiperiode worden geoogst, maar over het algemeen wanneer ze op ware grootte zijn, nog groen en ongeveer twee weken na de bloei, of de periode tussen het openen van de bloemen en de vorming van fruit. Bittere meloen begint vier tot zes weken na het zaaien te bloeien.
Bittere meloenen zijn inheems in Azië, met Zuid-China en Oost-India als de meest waarschijnlijke centra voor domesticatie. Tegenwoordig worden bittere meloenen waarschijnlijk over de hele wereld gekweekt vanwege hun onrijpe fruit. Niets van dit alles beantwoordt volledig de vraag: "Wat is bittere meloen", dus hier is wat aanvullende informatie over bittere meloen.
De bitterheid van deze komkommerachtigen komt van de alkaloïde momordicine die wordt aangetroffen in het kweken van bittere meloenen en niet van cucurbitacines, die worden aangetroffen in andere leden van de Cucurbitaceae. Hoe donkerder de variëteit aan bittere meloen, hoe bitterder en intenser de smaak van het fruit, of het nu wordt gebruikt in culinaire gerechten of vanwege de verschillende vermeende geneeskrachtige eigenschappen, zoals een hypoglycemisch middel en een stimulerend middel voor de spijsvertering.
Het binnenste van de vrucht is een sponsachtig, wit vruchtvlees bezaaid met zaden. Wanneer bittere meloen wordt gesneden, heeft deze holle gebieden omgeven door een dunne laag vruchtvlees met een centrale zaadholte. Bij gebruik om te koken, wordt het vruchtvlees gesneden en ofwel voorgekookt of geweekt in gezouten water om de overdreven bittere smaak te verminderen. De resulterende textuur is waterig en knapperig, vergelijkbaar met komkommer. Naarmate het vruchtvlees van de bittere meloen rijpt, wordt het oranje, papperig en splitst het in secties die naar achteren krullen en het gezaaide felrode vruchtvlees blootleggen.
Bittere meloenen kweken
Bittere meloenen zijn het meest geschikt voor tropische tot subtropische temperaturen en gedijen goed op verschillende bodems. Deze snelgroeiende wijnstok vereist trelling en wordt meestal gekweekt op een steun voor klimplanten die ten minste 1,8 m hoog is en 1,2-1,8 m uit elkaar.
Bittere meloenplantenverzorging dicteert planten wanneer er geen gevaar voor vorst is en de temperaturen zijn opgewarmd. Gekweekt als eenjarig gewas, kunnen zaden worden verkregen bij een aantal leveranciers en direct worden gezaaid in bijna elk grondtype, hoewel het kweken van bittere meloenen het beste doet in diepe, goed doorlatende, zandige of slibleem.
Bitter Meloen Plantenverzorging
Bittere meloen is vatbaar voor de meeste van dezelfde ziekten en insectenaanvallen die squash en komkommers teisteren. Mozaïekvirus en echte meeldauw kwellen bittere meloenen en kunnen onderhevig zijn aan fruitvliegen, zo erg zelfs dat commerciële producenten het ontwikkelende fruit vaak met papieren zakken bedekken.
Bittere meloen moet worden bewaard tussen 53-55 graden F. (11-12 C.) bij een vrij hoge luchtvochtigheid met een houdbaarheid van twee tot drie weken. Houd het bittere meloenfruit uit de buurt van ander rijpend fruit om te voorkomen dat het rijpingsproces wordt versneld.