De Consumer Product Safety Commission (CPSC) meldt dat de eerstehulpafdelingen elk jaar meer dan 400.000 tuingerelateerde ongevallen behandelen. Een goede verzorging van onze handen en armen tijdens het werken in de tuin is uiterst belangrijk om sommige van deze ongelukken te voorkomen. De doorn op een rozenstengel is een uitstekend hulpmiddel om besmettelijk materiaal in je huid over te brengen, zoals je ziet bij de ziekte van rozenplukker, een schimmel van rozendoornen. Lees verder voor meer informatie.
Wat is de ziekte van Rose Picker?
Ik had nog nooit gehoord van de ziekte van rozenplukker of de Sporothrix schenckii schimmel tot ongeveer 8 jaar geleden nu. Als iemand me dit eerder had verteld, had ik gedacht dat ze een grapje maakten omdat ik een rozenkransgebed ben. De ziekte en de schimmel werden echter heel reëel voor mij toen mijn lieve moeder in haar achtertuin in een klimrozenstruik viel. Ze kreeg van die val verschillende steekwonden en een paar vervelende snijwonden. Er waren ook wat doorns afgebroken in haar huid. We maakten haar schoon, verwijderden de doornen en gebruikten waterstofperoxide op de wonden. We dachten dat we het werk grondig genoeg hadden gedaan, maar later leerden we dat niet!
Mijn moeder begon deze harde bulten onder de huid te ontwikkelen die jeukten en pijnlijk waren, en uiteindelijk openbraken om te draineren. Ik zal je de rest van de nare details besparen. We brachten haar naar de dokter en vervolgens naar een specialist die ook chirurg was. De hele beproeving duurde bijna twee jaar met antibiotica en operaties om de knobbeltjes te verwijderen. Als we haar zo snel mogelijk naar de dokter hadden gebracht, zij het tegen haar wil, hadden we haar misschien de slopende ervaring kunnen besparen.
De eerste doktoren stonden perplex door wat ze zagen en de gespecialiseerde chirurg vertelde me dat hij een medisch document zou schrijven over de hele situatie. Toen drong het tot me door dat waar we mee te maken hadden buitengewoon ernstig was - dit waren symptomen van de ziekte van rozenplukkers.
Een rozendoorninfectie voorkomen
Sporotrichose is een chronische infectie die wordt gekenmerkt door nodulaire laesies van het onderhuidse weefsel en de aangrenzende lymfevaten die pus maken, het weefsel verteren en vervolgens afvoeren. Enkele van de ziekten die door Sporothrix kunnen worden veroorzaakt, zijn:
- Lymfocutane infectie - gelokaliseerde lymfocutane of sporotrichose
- Osteoarticulaire sporotrichose - de botten en gewrichten kunnen geïnfecteerd raken
- Keratitis - het oog/de ogen en aangrenzende gebieden kunnen geïnfecteerd raken
- Systemische infectie - soms wordt ook het centrale zenuwstelsel aangetast
- Pulmanaire sporotrichoisis - veroorzaakt door het inademen van de conidiën (schimmelsporen). In ongeveer 25% van de gevallen gezien.
Sporothrix leeft meestal als een organisme dat voedingsstoffen verkrijgt uit dood organisch materiaal zoals hout, rottende vegetatie (zoals rozendoornen), veenmos en dierlijke uitwerpselen in de bodem. Sporothrix is vooral overvloedig in gebieden waar veenmos overvloedig aanwezig is, zoals in centraal Wisconsin.
Dus is rozendoornziekte besmettelijk? Het wordt slechts zelden op mensen overgedragen; wanneer het veenmos echter wordt verzameld en gebruikt voor bloemstukken en dergelijke waar het veel wordt gehanteerd, worden tot op zekere hoogte de juiste omstandigheden geboden voor de overdracht.
Het dragen van die zware, hete handschoenen tijdens het hanteren of snoeien van rozen kan een enorm ongemak zijn, maar ze bieden wel een uitstekende bescherming. Er zijn tegenwoordig rozensnoeihandschoenen op de markt die niet zo zwaar zijn, met beschermende mouwen die tot aan de arm reiken voor extra bescherming.
Mocht je geprikt, gekrabd of geprikt worden door rozendoornen, en dat zal ook zo zijn als je voor langere tijd rozen kweekt, verzorg dan de wond goed en meteen. Als de wond bloed trekt, is deze zeker diep genoeg om problemen te veroorzaken. Maar zelfs als dat niet het geval is, kunt u nog steeds risico lopen. Maak niet de fout te denken dat de behandeling van de wond kan wachten terwijl u klaar bent met snoeien of andere tuinklusjes. Ik begrijp dat het vervelend is om alles te laten vallen, een "boo-boo" te behandelen en dan weer aan het werk te gaan. Het is echter echt heel belangrijk - Als er niets anders is, doe het dan voor deze oude rozenman.
Misschien is het de moeite waard om zelf een klein medisch station voor de tuin te maken. Neem een kleine plastic verfemmer en voeg wat waterstofperoxide, individueel verpakte gaasjes, wondreinigingsdoekjes, pincetten, Bactine, pleisters, oogspoeldruppels en wat je verder maar gepast vindt in de emmer. Neem elke keer dat u in de tuin gaat werken uw eigen kleine medische tuinpost mee. Op die manier hoeft u voor het behandelen van een wond niet naar huis te reizen. Houd de wond in de gaten, ook als je denkt dat je de zaken destijds goed hebt afgehandeld. Als het roodachtig, gezwollen of pijnlijker wordt, ga dan onmiddellijk naar uw arts!
Geniet van tuinieren op een veilige en doordachte manier, onze tuinvrienden hebben daar immers onze schaduw nodig!
