Helleborusplanten, ook wel kerstroos of lenteroos genoemd vanwege hun late winter- of vroege zomerbloei, zijn meestal resistent tegen ziekten en plagen. Herten en konijnen hebben ook zelden last van helleborusplanten vanwege hun toxiciteit. De term 'resistent' betekent echter niet dat nieskruid immuun is voor het ervaren van problemen. Als je je zorgen maakt over je zieke nieskruid, dan is dit artikel iets voor jou. Lees verder om meer te weten te komen over de ziekten van nieskruid.
Veelvoorkomende problemen met nieskruid
Helleborusziekten komen niet vaak voor. In de afgelopen jaren is er echter een nieuwe virale niesziekte bekend als Helleborus Black Death in opkomst. Hoewel wetenschappers deze nieuwe ziekte nog steeds bestuderen, is vastgesteld dat deze wordt veroorzaakt door een virus dat bekend staat als Helleborus net necrosis virus, of kortweg HeNNV.
Symptomen van Helleborus Black Death zijn onvolgroeide of misvormde groei, zwarte laesies of ringen op plantenweefsels en zwarte strepen op het gebladerte. Deze ziekte komt het meest voor in de lente tot midzomer, wanneer warme, vochtige weersomstandigheden een ideale omgeving bieden voor ziektegroei.
Omdat helleborusplanten de voorkeur geven aan schaduw, kunnen ze vatbaar zijn voor schimmelziekten die vaak voorkomen op vochtige, schaduwrijke locaties met beperkte luchtcirculatie. Twee van de meest voorkomende schimmelziekten van Nieskruid zijn bladvlekkenziekte en valse meeldauw.
Valse meeldauw is een schimmelziekte die een breed scala aan planten infecteert. De symptomen zijn een witte of grijze poederachtige laag op bladeren, stengels en bloemen, die zich naarmate de ziekte vordert tot gele vlekken op het gebladerte kan ontwikkelen.
Helleborusbladvlek wordt veroorzaakt door de schimmel Microsphaeropsis hellebori. De symptomen zijn zwarte tot bruine vlekken op het gebladerte en de stengels en verrot uitziende bloemknoppen.
Ziekten van Helleborus-planten behandelen
Omdat Helleborus Zwarte Dood een virale ziekte is, is er geen genezing of behandeling. Geïnfecteerde planten moeten worden opgegraven en vernietigd om de verspreiding van deze schadelijke ziekte te voorkomen.
Eenmaal geïnfecteerd, kunnen schimmelziektes met nieskruid moeilijk te behandelen zijn. Preventieve maatregelen werken beter bij het bestrijden van schimmelziekten dan het behandelen van reeds geïnfecteerde planten.
Helleborusplanten hebben weinig water nodig als ze eenmaal zijn gevestigd, dus het voorkomen van schimmelziekten kan zo simpel zijn als minder vaak water geven en nieskruidplanten alleen in hun wortelzone water geven, zonder dat water terug op het gebladerte kan spatten.
Preventieve fungiciden kunnen ook vroeg in het groeiseizoen worden gebruikt om schimmelinfecties te verminderen. Het belangrijkste is echter dat helleborusplanten op de juiste afstand van elkaar en andere planten staan om voldoende luchtcirculatie rond alle bovengrondse delen van de plant te bieden. Overbevolking kan schimmelziekten de donkere, vochtige omstandigheden geven waarin ze graag groeien.
Overbevolking leidt ook tot de verspreiding van schimmelziekten van het gebladerte van de ene plant die tegen het gebladerte van een andere wrijft. Het is ook altijd belangrijk om tuinafval en afval op te ruimen om de verspreiding van ziekten te beheersen.
