Weinig planten getuigen van de exotische tropen zoals de paradijsvogel. De unieke bloem heeft levendige kleuren en een statig profiel dat onmiskenbaar is. Dat gezegd hebbende, de paradijsvogelplant kan verwijzen naar twee totaal verschillende planten. Lees verder om meer over hen te weten te komen.
Strelitzia en Caesalpinia Paradijsvogelplanten
Strelitzia is de gebruikelijke vorm van de plant in Hawaii, Californië en Florida, en de klassieke paradijsvogels herkenbaar aan glanzende, tropische afbeeldingen en exotische bloemendisplays. Het geslacht dat in de zuidwestelijke regio's van de VS groeit, wordt echter Caesalpinia.
Cultivars van de Strelitzia geslacht van paradijsvogel in overvloed, maar de Caesalpinia geslacht lijkt in niets op de BOP waarmee de meeste tuinders bekend zijn. Binnen beide geslachten zijn er talloze soorten paradijsvogelplanten die geschikt zijn voor warme streken waar ze winterhard zijn.
Strelitzia Bird of Paradise-variëteiten
Strelitzia zijn wijdverbreid in Florida, Zuid-Californië en andere tropische tot semi-tropische gebieden. De plant komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en staat ook bekend onder de naam kraanbloem in verwijzing naar de vogelachtige bloemen. Deze bloemen zijn veel groter dan de Caesalpinia-variëteiten en hebben een karakteristieke "tong", meestal blauw met een bootvormige basis en een kroon van waaiervormige bloembladen die het verenkleed van de kraanvogel nabootsen.
Er zijn slechts zes erkende soorten Strelitzia. Strelitzia nicolai en S. reginea komen het meest voor in landschappen met een warm seizoen. Strelitzia nicolai is de gigantische paradijsvogel, terwijl de reginea soort is de standaard formaat plant met zwaardachtige bladeren en kleinere bloemen.
De planten zijn het nauwst verwant aan bananenplanten en dragen vergelijkbaar hoog, breed peddelvormig blad. De hoogste variëteit wordt tot 9 m hoog en alle variëteiten vestigen zich gemakkelijk in USDA-planthardheidszones 9 en hoger. Ze hebben zeer weinig koude tolerantie, maar kunnen nuttig zijn als kamerplanten in koelere streken.
Caesalpinia Paradijsvogel Plantsoorten
De grote bloemen met een vogelkop van Strelitzia zijn klassiek en gemakkelijk te herkennen. Caesalpinia wordt ook wel een paradijsvogel genoemd, maar heeft een veel kleinere kop op een luchtigbladige struik. De plant is een peulvrucht en er zijn meer dan 70 soorten van de plant. Het produceert een erwtachtig groen fruit en opzichtige bloemen met grote, felgekleurde meeldraden die zijn omzoomd met spectaculaire kleinere bloembladen.
De meest populaire soorten paradijsvogels in dit geslacht zijn: C. pulcherrima, C. gilliesii en C. mexicana, maar er zijn er nog veel meer voor de hovenier. De meeste soorten worden slechts 3,5-4,5 m hoog, maar in zeldzame gevallen kan de Mexicaanse paradijsvogel (C. mexicana) kan 30 voet (9 m.) hoog worden.
Paradijsvogelsoorten kweken en vestigen
Als je het geluk hebt om in een van de hogere USDA-plantzones te wonen, is het een makkie om je tuin te versieren met een van deze geslachten. Strelitzia groeit in vochtige grond en heeft in het droge seizoen extra vocht nodig. Het vormt een hogere plant met grotere bloemen in de halfzon, maar doet het ook goed in de volle zon. Deze paradijsvogelplanten doen het goed in warme, vochtige streken.
Caesalpinia daarentegen gedijt niet in vochtigheid en vereist droge, droge en warme locaties. Caesalpinia pulcherrima is waarschijnlijk het meest tolerant voor vochtigheid, omdat het inheems is in Hawaï. Eenmaal gevestigd in de juiste bodem- en lichtsituatie, zullen beide soorten paradijsvogelplanten tientallen jaren bloeien en groeien met weinig tussenkomst.
