Ik hou van de bezienswaardigheden, geluiden en geuren van de herfst - het is een van mijn favoriete seizoenen. De smaak van appelcider en donuts, evenals druiven die vers van de wijnstok zijn geoogst. De geur van pompoengeurkaarsen. Het geluid van ritselende bladeren… de… de… Ahchoo! *snuif sniffle* *hoest hoest* Sorry daarvoor, let niet op mij, alleen mijn allergieën komen eraan, wat mijn minst favoriete onderdeel van vallen is.
Als jij, net als ik, een van de 40 miljoen Amerikanen bent die last heeft van seizoensgebonden allergieën, dan is het handig om te weten wat de triggers voor je allergieën zijn, zodat je iets te wijten hebt aan de ellendige nies- en hoestbuien die volgen, en hopelijk vermijd . Dus, wat zijn enkele planten die valallergieën veroorzaken? Lees verder voor meer informatie over allergieën in de herfst. Ah-Ah-Ahchoo!
Over stuifmeel in de herfst
Stuifmeel, de meest voorkomende oorzaak van onze seizoensgebonden allergieën, is afkomstig van verschillende bronnen, afhankelijk van de tijd van het jaar. In het voorjaar wordt het losgelaten door de bomen. In de zomer wordt het voortgebracht door grassen. Stuifmeel in de herfst (en nazomer) wordt bezaaid met onkruid. Het begin en de duur van elk van deze drie bestuivingsfasen (bomen, grassen en onkruid) hangt grotendeels af van waar u zich in de Verenigde Staten of in het buitenland bevindt.
Herfstallergie planten
Helaas zal het vermijden van valallergieplanten moeilijk, zo niet onmogelijk zijn, als je een beetje tijd buitenshuis doorbrengt.
Ragweed is de grootste allergietrigger in de herfst en veroorzaakt 75% van de hooikoortsproblemen. Dit onkruid, dat groeit in het zuiden, noorden en middenwesten van de VS, is een productieve stuifmeelproducent: de groengele bloemen op slechts één ambrosia kunnen tot 1 miljard stuifmeelkorrels produceren, die tot 700 mijl kunnen reizen door de wind. Helaas wordt guldenroede vaak de schuld gegeven van allergieën veroorzaakt door ambrosia, die tegelijkertijd bloeit en er hetzelfde uitziet.
Hoewel Ragweed het meest verantwoordelijk is voor allergieën in de herfst, zijn er veel andere planten die valallergieën veroorzaken, waarvan sommige hieronder worden vermeld:
Schapenzuring (Rumex acetosella) is een veel voorkomende overblijvende wiet met een kenmerkende bos groene pijlpuntvormige bladeren die doen denken aan een fleur-de-lis. Boven de basale rozet van bladeren verschijnen kleine rode of gele bloemen op rechtopstaande stengels die zich aan de bovenkant vertakken. Planten die de gele bloemen produceren (de mannelijke bloemen) zijn de zware stuifmeelproducenten.
Krullend dok (Rumex crispus) is een overblijvend onkruid (soms gekweekt als kruid in sommige tuinen) met een rozet van basale bladeren die lancetvormig zijn en karakteristiek golvend of gekruld. Deze plant zal langwerpige stengels sturen, die zich aan de bovenkant vertakken en trossen bloemen produceren (kleine groenachtige kelkblaadjes) die roodbruin worden en zaad op de vervaldag.
Lamskwartier (Chenopodium-album) is een eenjarig onkruid met een stoffig wit laagje. Het heeft brede ruitvormige of driehoekige basale bladeren die worden vergeleken met de zwemvliezen van ganzen. De bladeren aan de bovenkant van de bloemstengels zijn daarentegen gladder, smaller en langwerpig. De bloemen en zaaddozen lijken op groenwitte bollen, die aan de uiteinden van de hoofdstelen en takken in dichte pluimen zijn verpakt.
Varkenskruid (Amaranthus retroflexus) is een eenjarig onkruid met ruitvormige bladeren die tegenover elkaar zijn gerangschikt langs een hoge stengel. Kleine groene bloemen zijn dicht opeengepakt in stekelige bloemtrossen aan de bovenkant van de plant met kleinere spikes die uit de bladoksels eronder ontspruiten.
Herfsttuinallergieën worden ook toegeschreven aan het volgende:
- Ceder iep
- Alsem
- Bijvoet
- Russische distel (ook bekend als tumbleweed)
- Cocklebur
Een laatste opmerking: Schimmel is een andere oorzaak van allergieën voor herfsttuinen. Vochtige bladhopen zijn een bekende bron van schimmel, dus u wilt er zeker van zijn dat u uw bladeren regelmatig harkt.
