Tuinbonen planten (Vicia Faba) behoren tot de oudst bekende gecultiveerde planten, die dateren uit de prehistorie. Een traditioneel hoofdvoedsel, fava-planten zijn inheems in de Middellandse Zee en Zuidwest-Azië. Tegenwoordig is het kweken van tuinbonen te vinden in Midden-Amerika, Noord-Amerika en tot in Canada, dat eigenlijk de grootste producent van tuinbonen is vanwege de koele temperaturen. Oké, maar wat is een tuinboon? Blijf lezen voor meer informatie.
Wat is een tuinbonenplant?
Tuinbonenplanten zijn eigenlijk een familielid van wikke, die in tegenstelling tot andere bonensoorten geen klimranken heeft. Tuinbonenplanten zijn rechtopstaande bossige planten die een hoogte bereiken van tussen de 2-7 voet (0,6-2 m) lang met grote, geurige witte tot paarsachtige bloemen.
De tuinboon zelf lijkt op een limaboon en is tot 46 cm lang. De grote zaadvariëteiten dragen 15 peulen, terwijl de kleine gezaaide soorten tuinbonen ongeveer 60 peulen hebben. De zaaddozen van de tuinbonenplant zijn onder optimale omstandigheden drie jaar houdbaar.
Gebruik van tuinbonen
Het kweken van tuinbonen is een jaarlijks gewas met koel weer dat bekend staat onder een overvloed aan namen, zoals:
- Paardenbonen
- Tuinbonen
- Belbonen
- Veldbonen
- Windsor bonen
- Engelse Dwergbonen
- Teek bonen
- Duivenbonen
- Haba bonen
- Feye bonen
- Zijderupsen bonen
In Italië, Iran en delen van China wordt tuinbonen geplant om voedsel te leveren, terwijl het in Noord-Amerika voornamelijk wordt verbouwd als zaadgewas, veevoer en pluimveevoer, bodembedekker of groenbemester. Het kan ook worden geroosterd en gemalen en vervolgens aan koffie worden toegevoegd om het langer te maken. De droge tuinboon is 24 procent eiwit, 2 procent vet en 50 procent koolhydraten met 700 calorieën per kopje.
In New Orleans, waar de tuinboon eind 1800 uit Sicilië arriveerde, dragen de oudere bewoners de "geluksboon" nog steeds in een zak of tas terwijl schoolkinderen ze groen, rood en wit schilderen als een symbool van St. Joseph's antwoord van hulp tijdens een hongersnood. In veel gebieden waar Sicilianen zich vestigden, vindt u altaren voor St. Joseph voor het sturen van regen en de daaropvolgende oogst van tuinbonen.
Tuinbonen kweken
Zoals gezegd zijn tuinbonenplanten een plant voor koud weer. Dus de vraag "hoe tuinbonen te kweken?" leidt ons naar het antwoord van "Wanneer moeten de bonen worden gezaaid?" Zaai tuinbonen in september voor een late herfstoogst of zelfs in november om in de lente te plukken. In sommige gebieden kunnen de bonen in januari worden gezaaid voor de zomeroogst, maar als u in een gebied met zomerhitte woont, moet u er rekening mee houden dat de planten aan deze omstandigheden kunnen bezwijken.
Het planten van tuinbonen moet 1-2 inch (2,5-5 cm) diep worden gezaaid en op een onderlinge afstand van ongeveer 15-20 cm (6-8 inch). De toevoeging van inoculanten van peulvruchten wordt aanbevolen tijdens het planten van tuinbonen.
Gemiddelde irrigatie wordt aanbevolen voor het kweken van tuinbonen, en tuinbonenplanten zijn winterhard tot ongeveer 21 F. (-6 C.)
Koken met Tuinbonen
Populair bij veel keukens, kan de tuinboon worden gekookt, gebakken, gebakken, gepureerd, gebakken, gestoofd, gestoofd en gepureerd. Eenvoudige gerechten van gekookte bonen met zout en boter of meer gecompliceerde zoals het traditionele Egyptische ontbijt van ful medames, een gerecht van favas, citroensap, ui, knoflook, olijfolie en peterselie worden in veel landen dagelijks bereid.
De jonge tuinboon heeft nog niet de endocarp of schil gevormd die de rijpe gepelde boon omringt. Als zodanig hoeft de sappige onrijpe fava niet te worden gepeld. Rijpe bonen kunnen ofwel rauw worden geschild, wat vervelend is, ofwel de bonen "shocken" nadat ze kort in een kom met ijswater zijn gestoomd. Zodra dit laatste is gedaan, zullen de huiden gemakkelijk afwrijven.
Tuinbonen als compost of bodembedekker
Nadat u de groeiende tuinbonen hebt geoogst, kan het resterende blad worden gebruikt als aanvulling op de compost of als een uitstekend dekgewas. De bossige greens helpen bij het voorkomen van erosie en beschermen de bovengrond tegen regen en wind.
Tuinbonen hebben, net als alle peulvruchten, stikstofrijke knobbeltjes op hun wortels en dragen bij aan het aanvullen van stikstof in de bodem. Ook zijn de aromatische bloemen van de groeiende tuinbonenplanten krachtige bestuivers. Al met al is het kweken van tuinbonen een voordelige en waardevolle gewaskeuze.
