Pomelo of Pummelo, Citrus maxima, kan worden aangeduid als een naam of zelfs de alternatieve naam 'Shaddock'. Dus wat is een pummelo of pomelo? Laten we eens kijken over het kweken van een pummelo-boom.
Informatie over het kweken van pummelobomen
Als je ooit van pomelo-fruit hebt gehoord en het daadwerkelijk hebt gezien, zou je denken dat het erg op een grapefruit lijkt, en terecht, want het is een voorouder van die citrus. De vrucht van een groeiende pomeloboom is de grootste citrusvrucht ter wereld, met een doorsnede van 10 tot 30,5 cm, met een zoetzure binnenkant bedekt met een groengele of lichtgele, gemakkelijk verwijderbare schil, net als andere citrusvruchten. De schil is vrij dik en daardoor is de vrucht lang houdbaar. Vlekken op de schil zijn niet indicatief voor de vrucht erin.
Pomelo-bomen zijn inheems in het Verre Oosten, met name Maleisië, Thailand en Zuid-China, en kunnen in het wild worden gevonden aan de rivieroevers van de Fiji en de Friendly Islands. Het wordt beschouwd als een vrucht van geluk in China, waar de meeste huishoudens tijdens het nieuwe jaar wat pomelo-fruit bewaren om het hele jaar door overvloed te symboliseren.
Aanvullende informatie over het kweken van pummelo-bomen vertelt ons dat het eerste exemplaar aan het einde van de 17e eeuw naar de Nieuwe Wereld werd gebracht, en de teelt begon rond 1696 in Barbados. In 1902 kwamen de eerste planten via Thailand naar de VS, maar de vrucht was inferieur en , als zodanig, zelfs vandaag de dag, wordt het meestal gekweekt als een curiositeit of als specimenplant in veel landschappen. Pomelo's zijn goede schermen of leibomen, en met hun dichte bladerdak vormen ze geweldige schaduwbomen.
De pummelo-boom zelf heeft een compacte, lage luifel die enigszins afgerond is of een parapluvorm heeft, met groenblijvend blad. De bladeren zijn ovaal, glanzend en middelgroen, terwijl de lentebloemen opzichtig, aromatisch en wit zijn. In feite zijn de bloemen zo geurig dat de geur in sommige parfums wordt gebruikt. De resulterende vrucht wordt in de winter, lente of zomer van de boom gedragen, afhankelijk van het klimaat.
Pomelo Boomverzorging
Pomelo-bomen kunnen uit zaad worden gekweekt, maar breng je geduld mee, want de boom zal waarschijnlijk niet minstens acht jaar vrucht dragen. Ze kunnen ook in luchtlagen worden geplaatst of op bestaande citrusonderstammen worden geënt. Zoals met alle citrusbomen, genieten pummelo-bomen van de volle zon, vooral warme, regenachtige klimaten.
Extra verzorging van de pomeloboom vereist niet alleen blootstelling aan de volle zon, maar ook vochtige grond. Groeiende pomelo-bomen zijn niet kieskeurig met betrekking tot hun grond en zullen even goed gedijen in klei, leem of zand met een zeer zure en sterk alkalische pH. Geef de pomelo, ongeacht de grondsoort, minimaal één keer per week goede drainage en water.
Houd het gebied rond uw pomelo vrij van puin, gras en onkruid om ziekten en schimmels te vertragen. Bemesten met een citrusmeststof volgens de instructies van de fabrikant.
Pomelo-bomen groeien 24 inch (61 cm.) per seizoen en kunnen 50-150 jaar oud worden en een hoogte bereiken van 25 voet (7,5 m.). Ze zijn Verticillium-resistent, maar vatbaar voor de volgende plagen en ziekten:
- bladluizen
- wolluizen
- Schaal
- Spintmijten
- trips
- Wittevlieg
- Bruinrot
- Chlorose
- kroonrot
- Eiken wortelrot
- Phytophthora
- Wortelrot
- Roetachtige schimmel
Ondanks de lange lijst hebben de meeste pomelo's van eigen bodem niet veel plaagproblemen en hebben ze geen spuitschema met pesticiden nodig.
