Moerbeibomen (Morus spp.) genoten in de afgelopen jaren populariteit als decoratieve schaduwbomen, maar ook vanwege hun overvloedige eetbare vruchten. Moerbeien kunnen rauw worden gegeten of worden verwerkt tot heerlijke jam, taarten en wijn. Wilt u meer weten over het kweken van moerbeibomen? Lees alles over het kweken van moerbeibomen en het verzorgen van moerbeibomen.
Moerbeiboomfruitbomen kweken
Terwijl mensen dol zijn op moerbeifruit, houden vogels ook van de bessen, en de boom is een baken dat tientallen, ahem, rommelige gasten aantrekt. De boom heeft ook een ongewenste gewoonte om invasief te worden. Helaas bracht dit de groei van moerbeibomen tot stilstand in alle, behalve de meest landelijke gebieden.
Moerbeibomen hebben echter verlossende eigenschappen en een van de meest opvallende is de minimale zorg die ze nodig hebben. Voordat we leren hoe we voor moerbeibomen moeten zorgen, volgt hier een korte samenvatting van de drie soorten moerbeibomen die het meest worden gekweekt.
- Zwarte moerbei - De lekkerste bessen komen van de zwarte moerbei (Morus nigra). Deze bomen komen oorspronkelijk uit West-Azië en kunnen alleen worden aangepast aan USDA zone 6 en warmer.
- Rode moerbei - Winterharder dan zwarte moerbeien, rode moerbeien (Morus rubra) zijn inheems in Noord-Amerika, waar ze gedijen in diepe, rijke bodems langs bodems en beken.
- Witte moerbei - Witte moerbeien (Morus alba tatarica) werden geïmporteerd uit China, geïntroduceerd in koloniaal Amerika voor de productie van zijderupsen. Witte moerbeien zijn sindsdien genaturaliseerd en gehybridiseerd met de inheemse rode moerbei.
Hoe moerbeibomen te kweken
Moerbeibomen dragen kleine, onopvallende bloemen die overvloedige vruchten worden die veel lijken op een slanke braambes. De bessen rijpen in fasen en vallen uit de boom als ze rijpen. De bomen zijn winterhard tot USDA zones 4/5 tot 8, afhankelijk van de variëteit. Ze geven de voorkeur aan volle zon en rijke grond, maar tolereren halfschaduw en een verscheidenheid aan bodems. Ze zijn gemakkelijk te verplanten, zouttolerant en perfect voor erosiebestrijding, om nog maar te zwijgen van de heerlijke bessen. Sommige cultivars zijn windbestendig en maken prachtige windschermen.
Loofbomen, alle drie de soorten bereiken verschillende groottes. Witte moerbei kan groeien tot 80 voet (24 m.), rode moerbei ongeveer 70 voet (21 m.), en de kleinere zwarte moerbei kan tot 30 voet (9 m.) hoog worden. Zwarte moerbeien kunnen honderden jaren leven, terwijl rode moerbeien op 75-jarige leeftijd het maximale bereiken.
Moerbeibomen moeten in de volle zon worden geplant met niet minder dan 5 meter tussen de bomen, idealiter in warme, goed doorlatende grond zoals diepe leem. Plant ze niet in de buurt van een trottoir, tenzij je het niet erg vindt om geplette bessen te kleuren of erin te komen (natuurlijk, als dit een probleem voor je is, is er ook een vruchteloze moerbeisoort!). Als de boom eenmaal is gevestigd, is er weinig extra verzorging van de moerbeiboom nodig.
Hoe zorg je voor een moerbeiboom?
Er is echt niet veel om je zorgen over te maken met dit winterharde exemplaar. De bomen zijn redelijk droogtetolerant, maar zullen tijdens het droge seizoen baat hebben bij wat irrigatie.
Moerbeien doen het goed zonder extra bemesting, maar een 10-10-10-toepassing, eenmaal per jaar, houdt ze gezond. Moerbeien zijn zelfs in de eerste plaats vrij van de meeste plagen en ziekten.
Moerbeibomen snoeien
Snoei jonge bomen in een nette vorm door een set hoofdtakken te ontwikkelen. Snoei zijtakken in juli tot zes bladeren om de groei van sporen bij de hoofdtakken te vergemakkelijken.
Snoei niet zwaar, omdat moerbeien gevoelig zijn voor bloedingen bij de snijwonden. Vermijd snijwonden van meer dan 5 cm, die niet genezen. Als u snoeit wanneer de boom in rust is, is de bloeding minder ernstig.
Daarna is alleen oordeelkundig snoeien van moerbeibomen nodig, eigenlijk alleen om dode of overvolle takken te verwijderen.
