Een soms over het hoofd gezien Noord-Amerikaanse inheemse (en de staatsbloem van Pennsylvania), berglaurier (Kalmia latifolia) is een zeer winterharde, schaduwtolerante struik die prachtige, opzichtige bloemen produceert waar veel andere planten dat niet zullen doen. Maar hoewel berglaurier taai is en meestal zelfvoorzienend, zijn er enkele basisrichtlijnen die moeten worden gevolgd om ervoor te zorgen dat hij zijn beste leven leidt en zoveel mogelijk bloemen produceert. Een voor de hand liggend element om over na te denken is irrigatie. Blijf lezen om meer te weten te komen over de behoeften van berglaurierwater en hoe u een berglaurierstruik water geeft.
Irrigatie van berglaurier
De tijd die berglaurierwater het meest nodig heeft, is direct nadat de struik is getransplanteerd. Berglaurier moet in de herfst worden geplant als de temperatuur net begint te dalen. Je moet de struik goed water geven nadat je hem hebt geplant, en daarna regelmatig en diep water blijven geven tot de eerste nachtvorst.
Zorg ervoor dat u niet overboord gaat en de grond nat maakt. Alleen water genoeg om het een goede doordringing te geven, laat het water dan weglopen. Zorg ervoor dat u uw berglaurier in goed doorlatende grond plant om problemen door stilstaand water te voorkomen.
Hoe een berglaurierstruik water te geven
Laat het na de eerste nacht met rust. In het voorjaar, wanneer de temperaturen weer beginnen te stijgen, is het tijd om regelmatig te beginnen met water geven. Het is handig om een laag mulch rond de struik te leggen om het vocht boven de wortels vast te houden.
Als het eenmaal is gevestigd, hoeft een berglaurier niet al te veel water te geven. Het zou moeten kunnen rondkomen van natuurlijke regenval, hoewel het tijdens periodes van hitte en droogte baat zal hebben bij wat extra water.
Zelfs gevestigde planten moeten royaal worden bewaterd in de herfst voorafgaand aan de eerste nachtvorst. Zo blijft de plant gezond de winter door.
