Beste afstand tussen bodembedekkers: hoe bodembedekkende planten te plaatsen?

Bodembedekkers vervullen een aantal belangrijke functies in het landschap. Het zijn veelzijdige planten die water besparen, bodemerosie minimaliseren, onkruid onder controle houden, stof verminderen en schoonheid bieden, vaak in schaduw of andere moeilijke gebieden waar niets anders kan groeien. Het lastige is om uit te zoeken hoe je bodembedekkende planten kunt plaatsen zodat ze snel vol raken, maar de optimale afstand tussen bodembedekkers hangt af van een aantal factoren. Lees verder voor handige tips over de afstand voor bodembedekkers.

Hoe ver spreidende planten planten?

Als algemene vuistregel doen de meeste bodembedekkers het goed als ze 30-60 cm uit elkaar staan, maar als het gaat om het bepalen van de afstand tussen bodembedekkers, is het belangrijk om rekening te houden met de groeigewoonten van de specifieke plant en hoe snel je de ruimte wilt vullen. Natuurlijk is je budget ook een belangrijke factor.

Bijvoorbeeld kruipende jeneverbes (Juniperus horizontalis) is een winterharde, goed opgevoede groenblijvende plant die zich uiteindelijk kan verspreiden tot een breedte van 6 tot 8 voet (2-2,5 m.), maar het zal niet van de ene op de andere dag gebeuren. Als je wilt dat de ruimte relatief snel vol raakt, laat dan ongeveer 60 cm tussen de planten. Als u wat meer tijd heeft of als uw budget beperkt is, overweeg dan een bodembedekkende afstand van ten minste 1,25 m.

Aan de andere kant, kroonwikke (Securigeria-varia) verspreidt zich snel en één plant kan een gebied van 2 meter breed beslaan. Een afstand van ongeveer 30 cm tussen de planten zorgt al snel voor dekking.

Een andere algemene tip voor het berekenen van de afstand tussen de bodembedekkers is om rekening te houden met de maximale breedte van de plant op de vervaldag, en laat dan zoveel ruimte tussen de planten. Geef wat meer ruimte voor snelgroeiende bodembedekkers. Plant ze wat dichterbij als het langzame groeiers zijn.

Houd er rekening mee dat sommige bodembedekkers die zich snel verspreiden agressief kunnen worden. Een perfect voorbeeld is Engelse klimop (Hedera-helix). Hoewel Engelse klimop het hele jaar door mooi is en vrij snel vult, is het extreem agressief en wordt het in bepaalde gebieden als een schadelijk onkruid beschouwd, waaronder de Pacific Northwest. Neem contact op met uw plaatselijke coöperatieve extensie als u niet zeker bent van het invasieve potentieel van een plant voordat u in de tuin plant.

U zal helpen de ontwikkeling van de site, het delen van de pagina met je vrienden

wave wave wave wave wave