Door Stan V. Griep
American Rose Society Consulting Master Rosarian - Rocky Mountain District
Wilde rozen hebben de neiging om iemands gedachten op gang te brengen over de Middeleeuwen van ridders, koningen, koninginnen, prinsen en prinsessen, aangezien velen van hen tot ver in onze geschiedenis teruggaan. De botanische term voor hen is 'Soortenrozen'. Hoewel deze term niet dezelfde emoties oproept, is het de classificatie waarin u ze in rozencatalogi en kwekerijen vermeld of te koop aantreft. Blijf lezen om meer te weten te komen over de soorten wilde rozen en hoe u ze in de tuin kunt laten groeien.
Waar wilde rozen groeien
Om wilde rozenplanten op de juiste manier te kweken, helpt het om er meer over te weten, ook waar wilde rozen groeien. Soorten rozen zijn natuurlijk groeiende struiken die in de natuur voorkomen zonder enige hulp van de mens. Wilde soorten rozen zijn enkele bloeiers met vijf bloembladen, bijna allemaal roze met een paar witte en rode tinten, evenals een paar die naar de gele kleur gaan.
Het kweken van wilde rozen zijn allemaal eigen wortelrozen, wat betekent dat ze op hun eigen wortelstelsel groeien zonder enige enting zoals door de mens wordt gedaan om sommige van de moderne rozen goed te laten groeien in wisselende klimatologische omstandigheden. In feite zijn wilde rozen de rozen waaruit alle andere rozen die we tegenwoordig hebben, zijn gefokt, dus een speciale plaats die ze innemen in de geest en het hart van elke rozenkrans.
Soorten of wilde rozen hebben de neiging om te gedijen bij verwaarlozing en zijn uitzonderlijk winterhard. Deze stoere rozen groeien in vrijwel alle bodemgesteldheden, waarvan er tenminste één bekend is dat ze het heel goed doen in natte grond. Deze prachtige rozen zullen prachtige rozenbottels produceren die de winter ingaan en voedsel voor de vogels vormen als ze in de struiken worden achtergelaten. Omdat het eigen wortelstruiken zijn, kunnen ze in de winter ver afsterven en wat uit de wortel komt, zal nog steeds dezelfde prachtige roos zijn.
Wilde rozen kweken
Het is niet moeilijk om wilde rozenplanten te kweken. Wilde rozenstruiken kunnen net als elke andere rozenstruik worden geplant en zullen het beste gedijen in gebieden waar ze veel zon krijgen en de grond goed gedraineerd is (als algemene regel). Een variëteit die het echter goed doet in natte grond heet Rosa palustris, ook wel de moerasroos genoemd.
Wanneer u wilde rozen in uw rozenbedden, tuinen of algemeen landschap kweekt, moet u ze niet verdringen. Alle soorten wilde rozen hebben ruimte nodig om uit te breiden en in hun natuurlijke staat te groeien. Door ze te verdringen, zoals bij andere rozenstruiken, wordt de luchtstroom door en rond de struiken meestal verminderd, waardoor ze vatbaarder worden voor ziekteproblemen.
Verzorging van wilde rozen
Zodra hun wortelstelsel in hun nieuwe huis is gevestigd, zullen deze stoere rozenstruiken gedijen met een minimum aan verzorging van wilde rozen. Deadheading (verwijdering van oude bloemen) is echt niet nodig en zal de prachtige rozenbottels die ze produceren verminderen of elimineren.
Ze kunnen een beetje worden gesnoeid om de gewenste vorm te behouden, nogmaals wees voorzichtig met hoeveel je hiervan doet als je later die mooie rozenbottels wilt!
Soorten wilde rozen
Een van de prachtige wilde rozen die hier in mijn thuisstaat Colorado te vinden is, heet Rosa Woodsi, die groeit tot 3 of 4 voet (90-120 cm.) Lang. Deze variëteit heeft mooie roze, geurige bloemen en wordt vermeld als een droogteresistente rozenstruik. Je kunt dit zien groeien in de bergen ten westen van de Verenigde Staten.
Wanneer u besluit een of meerdere soorten rozen aan uw tuinen toe te voegen, moet u er rekening mee houden dat ze niet het hele seizoen bloeien, zoals veel van de moderne rozen. Deze rozen bloeien in de lente en de vroege zomer en zijn dan klaar met bloeien als ze die prachtige, veelzijdige rozenbottels beginnen te zetten.
Om een rozenstruik te krijgen die heel dicht bij het begin van de wilde roos staat, moet je op zoek naar een toepasselijk genaamde variëteit zoals 'Bijna Wild'. Deze biedt dezelfde schoonheid, charme, weinig onderhoud en taaiheid als een echte wilde roos, maar heeft de toegevoegde magische kus van herhaalde bloei.
Een deel van de charme die wilde rozen hebben, zijn de gewone namen die ze gedurende hun jarenlange bestaan hebben gekregen. Hier zijn een paar soorten wilde rozen die je misschien graag in de tuin wilt laten groeien (het vermelde jaar is wanneer de roos voor het eerst bekend werd in de teelt):
- Lady Banks Rose - Rosa banksiae lutea (1823)
- Weiland Rose - Rosa Carolina (1826, Indiaanse variëteit)
- Oostenrijks koper - Rosa foetida bicolor (vóór 1590)
- Sweetbriar of Shakespeare's "Eglantine Rose" - Rosa eglanteria (*1551)
- Prairie Rose - Rosa Setigera (1810)
- Apothekersroos, Rode Roos van Lancaster - Rosa gallica officinalis (vóór 1600)
- Vader Hugo, Gouden Roos van China - Rosa Hugonis (1899)
- Appelroos - Rosa Pomifera (1771)
- Herdenkingsroos - Rosa wichuraiana (1891)
- Nootka Rose - Rosa nutkana (1876)
- De wilde roos van Wood - Rosa Woodsi (1820)
