Thalictrum weideruit (niet te verwarren met wijnruitkruid) is een kruidachtige vaste plant die voorkomt in schaduwrijke bosgebieden of gedeeltelijk in de schaduw liggende wetlands of moerasachtige gebieden. De geslachtsnaam is afgeleid van het Griekse 'thaliktron', zo genoemd door Dioscorides in verwijzing naar de samengestelde bladeren van de plant.
Weideruit die in het wild groeit, heeft samengesteld blad met gelobde blaadjes, die enigszins lijken op akeleibladeren, waarop in de periode mei tot en met juli clusters van witte, lichtroze of paarse bloemen verschijnen. Thalictrum weideruit is tweehuizig, dat wil zeggen dat hij mannelijke en vrouwelijke bloemen op aparte planten draagt, waarbij de mannelijke bloemen er wat spectaculairder uitzien.
Een lid van de Ranunculaceae-familie (Buttercup), weideruit die in het wild of in de eigen tuin groeit, heeft ook vleugelachtige zaden, waardoor het het hele jaar door een sierlijk uiterlijk krijgt.
Hoe Meadow Rue te laten groeien
Weideruitplanten geven de voorkeur aan vruchtbare, vochtige, goed doorlatende grond. De planten zullen een hoogte bereiken van 0,6-2 m, afhankelijk van de geplante cultivar, waarvan er nogal wat zijn. Als je een bijzonder grote variëteit kweekt, kan het nodig zijn om uit te zetten om te voorkomen dat de planten omvallen. Als alternatief kunt u uw weideruitplanten dicht bij elkaar plaatsen in groepen van drie of meer, zodat ze elkaar ondersteunen.
Afhankelijk van de variëteit kunnen weideruitplanten buiten groeien in USDA-winterzones 3 tot en met 9. Ze groeien het beste in halfschaduw. Ze kunnen de volle zon verdragen, maar presteren het beste onder deze omstandigheden in koelere klimaten en als de grond voldoende vochtig wordt gehouden. In zeer koude klimaten, mulch planten in de winter om ze te helpen isoleren tegen de kou.
Voortplanting van weideruit vindt plaats via lentedeling van planten of door zaadverspreiding. Zaden kunnen zowel in de lente als in de herfst worden geplant.
Zorg er ten slotte voor dat de plant vochtig maar niet te nat blijft bij de verzorging van weideruit. Hoewel weideruit geen significante insecten- of ziekteproblemen heeft, is het vatbaar voor echte meeldauw en roest, vooral als het in water mag staan.
Soorten weidestraat
Er zijn nogal wat variëteiten van weidewijnruiten. Enkele van de meest voorkomende zijn als volgt:
- Columbine weide rue (T. aquilegif.webpolium) is een 2 tot 3 voet (61-91 cm.) Hoog exemplaar gevonden in zones 5 tot 7 met opzichtige, paarse bloemen.
- Yunnan weide rue (T. delavayi) is 1,5 m hoog en gedijt in de zones 4 tot 7. Zoals de naam al aangeeft, is het inheems in China.
- Gele weidestraat (T. flavum) wordt 1 m hoog in de zones 5 tot 8 met gele, meerdere bloemen in de zomer en is inheems in Europa en het oostelijke Middellandse Zeegebied.
- Stoffige weidestraat (T. flavum) wordt 1 tot 2 m hoog met roomgele bloemen in dichte trossen in de zomer, blauwgroene bladeren, verdraagt hitte en komt oorspronkelijk uit Spanje en Noordwest-Afrika.
- Kyoshu weide rue (T. kiusianum) is 4 tot 6 inch (10-15 cm.) lang en wordt gevonden in zones 6 tot 8 (inheems in Japan) met lavendelbloemen in de zomer op groene matten van gebladerte met bronzen tint; goed in rotstuinen en muren.
- Lage weidestraat (T. minus) is tussen de 12 en 24 inch (31-61 cm.) Lang en vormt een dichte klomp die gedijt in de zones 3 tot 7; vertakte pluim boven bladeren met groengele bloemen niet bijzonder opzichtig; groen of grijsgroen blad dat lijkt op dat van haarmosvaren en inheems in Europa.
- Lavendel Mist weide rue (T. rochebrunianum) met een hoogte van maar liefst 6 tot 8 voet (2 m.) is geschikt voor zones 4 tot 7 met lavendelviolette bloemen (geen echte bloembladen, alleen bloembladachtige kelkblaadjes) met veel teunisbloemgele meeldraden, bladeren die lijken op haarmosvaren en inheemse naar Japan.
Welke variëteit ook werkt voor uw klimaat, weideruit is een mooie aanvulling op een wilde bloementuin, als borderaccent of langs boslandschappen en andere natuurgebieden.
