Prairie-uien zijn lid van de Allium-familie, waaronder uien en knoflook. De bolvormende planten komen oorspronkelijk uit het centrale deel van de Verenigde Staten, maar zijn in veel andere gebieden geïntroduceerd. Wilde prairie-uien zijn eetbaar en kunnen zowel rauw als gekookt worden gebruikt. Prairie-uien in de tuin voegen een natuurlijke gratie toe, met hun hoogte en structuur die perfect samengaan met gecultiveerde planten en andere inheemse vaste planten.
Wat zijn prairie-uien?
Wilde prairie-uien zijn er in overvloed op droge, onherbergzame prairies en rotsachtige hellingen. Wat zijn prairie-uien? Bekend als Allium stellatum wilde bloemen, prairie-uien zijn 30-60 cm hoge overblijvende kruiden die eetbare bollen vormen. Ze produceren een sterrenkop van geclusterde roosjes die uitmonden in een bolachtige bloeiwijze.
Deze planten zijn verwant aan de Lily-familie en worden ook wel prairie-uien genoemd vanwege hun hardnekkige gewoonte om op rotsachtige hellingen te groeien. Het blad is onbeduidend en vormt zich in het vroege voorjaar voordat de stengel begint te groeien. Zodra de stengel opkomt, sterven de bladeren af, waardoor een schone verticale groene stengel overblijft met daarop de spectaculaire roze, witte of lavendelbloem.
Prairie-uien in de tuin
Wilde prairie-uien produceren overvloedige kleine zwarte zaden zodra de bloemen klaar zijn. Deze zaaien gemakkelijk zelf, maar de resulterende zaailingen hebben enkele jaren nodig om bollen te vormen en te bloeien. Volwassen planten van Allium stellatum wilde bloemen vormen in de loop van de tijd bolletjes. Dit zijn offsetbollen die over het algemeen vegetatief zijn.
De eenvoudigste manier om prairie-uien aan het landschap toe te voegen, is door middel van bollen of het verdelen van bestaande planten. Bollen hebben bescherming nodig tegen de hete zon en geven de voorkeur aan halfschaduw en vochtige grond. De verzorging van prairie-uien is minimaal. De planten hebben de neiging om te naturaliseren wanneer ze op voorkeurslocaties worden geplant en de bloemen zullen jaarlijks in het midden tot het late voorjaar opkomen.
Wilde prairie-uien planten
Bereid de grond op een geschikte plaats voor door ten minste 15 cm in de grond te graven en te bewerken terwijl u royale hoeveelheden bladafval of compost toevoegt. Dit maakt de grond losser en verhoogt de porositeit, zodat de bollen niet drassig worden en gaan rotten. Voeg een handvol beendermeel toe en werk ook in de grond.
Plant de bollen met de wortel naar beneden, de punt naar boven. Ze moeten minstens 10 cm diep in de grond zijn, maar niet meer dan 20 cm. Bedek met de gewijzigde grond en dep zachtjes.
De beste tijd om te planten is het vroege voorjaar, maar in milde gebieden kunt u in de herfst planten.
Zorgen voor uw inheemse uien
Het belangrijkste detail van de zorg voor prairie-uien is de verdeling. Omdat de zaden er zo lang over doen om een bloeiende plant te produceren, is de beste manier om ervoor te zorgen dat de bloemen bloeien door deling van de bollen. Elke divisie wordt een nieuwe fabriek.
Bovendien zorgt een goede drainage en een keer per jaar kunstmest of beendermeel in het voorjaar voor een goede start van uw wilde prairie-ui voor het bloeiseizoen.
Proef enkele van de nieuwe stelen als vervanging voor bieslook of trek de bolletjes eruit voor geroosterde uien. Wilde prairie-uien zijn een uitstekende vervanging voor elke gewone ui. Geniet van hun zoete scherpte en gemak van zorg.
