Zoals de meeste tuinders weten, zijn paardenbloemen winterharde planten die groeien uit lange, duurzame penwortels. De holle, bladloze stengels, die bij breuk een melkachtige substantie afscheiden, strekken zich uit vanaf een rozet op grondniveau. Hier zijn slechts enkele voorbeelden van de vele verschillende soorten paardenbloemen.
Paardebloem Bloemsoorten
De naam "paardenbloem" komt van een Frans woord, "dent-de-lion", of leeuwentand, dat verwijst naar de diep gekartelde bladeren. Als je goed kijkt, zul je merken dat paardenbloembloemen eigenlijk uit massa's kleine bloemen of roosjes bestaan. De bloemen zijn een belangrijke bron van nectar voor bijen, vlinders en andere bestuivers.
Er zijn meer dan 250 soorten paardenbloemen geïdentificeerd, en tenzij je een botanicus bent, vind je het misschien moeilijk om het verschil tussen soorten paardenbloemplanten te zien.
Veel voorkomende soorten paardenbloemplanten
Hier zijn enkele van de meest voorkomende soorten paardenbloemplanten:
- Gemeenschappelijke paardebloem (Taraxacum officinale) is de bekende, felgele paardenbloem die opduikt langs bermen, in weilanden, langs rivieroevers en natuurlijk in grasvelden. Hoewel het wordt beschouwd als een invasieve wiet, hebben deze paardebloemen waarde als geneeskrachtig en culinair kruid.
- Paardebloem met rode zaden (Taraxacum erythrospermum) is vergelijkbaar met en wordt vaak verward met de gewone paardenbloem, maar de paardebloem met rode zaden heeft roodachtige stengels. Het is inheems in Europa, maar wordt ook gevonden in de meer noordelijke regio's van Noord-Amerika. Paardebloem met rode zaden wordt beschouwd als een variëteit van Taraxacum laevigatum (rots paardenbloem).
- Russische paardebloem (Taraxacum kok-saghyz) is inheems in de bergachtige regio's Oezbekistan en Kazachstan. Ook bekend als Kazachse paardenbloem of rubberwortel, lijkt de Russische paardenbloem op de bekende paardenbloem, maar de bladeren zijn dikker en hebben een grijsachtige tint. De vlezige wortels hebben een hoog rubbergehalte en hebben potentieel als alternatieve bron van hoogwaardig rubber.
- Japanse witte paardenbloem (Taraxacum albidum) is inheems in het zuiden van Japan, waar het groeit langs bermen en weiden. Hoewel de plant lijkt op de gewone paardenbloem, is hij niet zo onkruidachtig of agressief. De mooie sneeuwwitte bloemen trekken vlinders en andere bestuivers aan.
- Californische paardebloem (Taraxacum californicum) is een wilde bloem afkomstig uit de weiden van het San Bernadino-gebergte in Californië. Hoewel de plant lijkt op de gewone paardenbloem, is het blad een lichtere tint groen en de bloemen bleker geel. Californische paardenbloem wordt bedreigd door verstedelijking, weersveranderingen, off-road voertuigen en vandalisme.
- Roze paardebloem (Taraxacum pseudoroseum) is vergelijkbaar met de gewone paardenbloem, maar de bloemen zijn pastelroze met een geel centrum, waardoor het een van de meest ongewone en verschillende paardenbloembloemen is. Inheems in de hoge weiden van Centraal-Azië, kan roze paardebloem onkruid zijn, maar doet het goed in potten waar de uitbundigheid wordt beperkt.
