We kweken onze bieslook tussen ons kruidenbed, maar wist je dat wilde bieslook (Allium schoeneprasum) een van de meest voorkomende en gemakkelijk te herkennen wildgroeiende planten zijn? Wat is wilde bieslook en is wilde bieslook eetbaar? Lees verder om meer te weten te komen over identificatie van wilde bieslook en of wilde bieslook veilig is om te eten.
Zijn die wilde bieslook in mijn tuin?
Wilde bieslook is inderdaad zo gewoon dat je je misschien hebt afgevraagd "zijn die wilde bieslook in mijn tuin?" Het is zeer waarschijnlijk het geval. Deze meerjarige eenzaadlobbigen bevinden zich in het uiengeslacht en zijn de kleinste soorten ui. Zij zijn de enige Allium soorten afkomstig uit zowel de Oude als de Nieuwe Wereld en zijn te vinden in heel Europa, Azië en Noord-Amerika.
Bieslook wordt al sinds de 16e eeuw in Europa verbouwd, maar volgens Egyptische en Mesopotamische archieven werd wilde bieslook tot 5000 v.Chr. gebruikt. Inheemse mensen gebruikten wilde bieslook ook medicinaal. Afhankelijk van de cultuur werd wilde bieslook gebruikt om de eetlust te stimuleren of het systeem te ontdoen van wormen, sinussen te verwijderen, als een antisepticum, of om een verscheidenheid aan kwalen te behandelen zoals insectenbeten, netelroos, brandwonden, zweren en zelfs slangenbeet.
Wilde bieslook bevat zwavelverbindingen die insectenplagen afweren. Ze vormen een geweldige gezelschapsplant in de tuin, een natuurlijk bestrijdingsmiddel als je dat zou willen.
Identificatie van wilde bieslook
De wilde bieslook is gemakkelijk te herkennen als je ooit een binnenlandse bieslook hebt gezien. Ze zien eruit als een klomp gras terwijl ze groeien, behalve dat de bladbladen niet plat zijn zoals gras, maar eerder cilindrisch en hol.
Wilde bieslook zal een van de eerste planten zijn die in het voorjaar verschijnen en gemakkelijk opvallen tussen het slapende gras. Wilde bieslook wordt tussen de 10-20 inch (24-48 cm) hoog. Het aroma is licht uiachtig, en hoewel er andere planten zijn die er hetzelfde uitzien, missen de gif.webptige bergdodende camas bijvoorbeeld het kenmerkende aroma.
Wilde bieslook groeit in USDA zones 4-8 tussen grassen en natuurgebieden.
Zijn wilde bieslook veilig om te eten?
Terwijl historisch wilde bieslook medicinaal werd gebruikt, gebruiken moderne mensen bieslook als smaakmaker of op zichzelf, gebakken als groente. Ze geven een heerlijke delicate uiensmaak aan soepen en stoofschotels en kunnen zelfs worden gebeitst. Het hele deel van de plant kan worden gegeten. Zelfs de lila bloemen van wilde bieslook zijn zowel eetbaar als mooi als garnering op een salade of soep.
Zoals gezegd, lijken andere planten op wilde bieslook - wilde ui en daslook om er maar twee te noemen. Wat is het verschil tussen wilde uien, daslook en wilde bieslook? Wilde bieslook lijkt op wilde knoflook omdat ze allebei holle bladeren hebben, terwijl wilde ui dat niet heeft.
Soms wordt wilde ui ook wel wilde knoflook genoemd, wat op zijn zachtst gezegd verwarrend is. Dit zijn echter twee verschillende planten. Wilde knoflook (Allium vineale) en wilde ui (Allium canadense) en worden beide vaste planten vaak meer als onkruid beschouwd.
Dat gezegd hebbende, ze zijn alle drie lid van de Allium-familie en zullen allemaal een uitgesproken aroma hebben. Als een plant er dus uitziet als een ui en naar een ui ruikt, kun je hem als een ui eten. Hetzelfde geldt voor wilde knoflook, die slechts een wilde versie is van onze huisknoflook, zij het met kleinere teentjes.
