Als je een gebied hebt dat moeilijk te maaien is, kun je het probleem oplossen door die ruimte te vullen met bodembedekker. Frambozenplanten zijn een optie. De laaggroeiende, dichte matterende eigenschappen van de arctische frambozenplant maken het een verstandige keuze, plus arctische frambozenbodembedekkers produceren eetbaar fruit.
Wat zijn arctische frambozen?
Inheems in de noordelijke gebieden van Europa, Azië en Noord-Amerika, omvat de natuurlijke habitat van de arctische framboos kustlijnen, langs rivieren, in moerassen en door drassige weiden. Net als frambozen en bramen behoren arctische frambozen tot het geslacht Rubus. In tegenstelling tot deze naaste neven, zijn arctische frambozen doornloos en groeien ze geen hoge stokken.
De arctische frambozenplant groeit als een braamstruik en bereikt een maximale hoogte van 25 cm met een spreiding van 30 cm of meer. Het dichte blad remt onkruidgroei, waardoor het zeer geschikt is als bodembedekker. Deze frambozenplanten zorgen ook voor drie seizoenen van overvloedige schoonheid in de tuin.
Het begint in de lente wanneer arctische frambozenbodembedekkers schitterende bloemen van roze-lavendelbloemen produceren. Deze ontwikkelen zich halverwege de zomer tot dieprode frambozen. In de herfst verlicht de arctische frambozenplant de tuin terwijl het gebladerte een karmozijnrode bordeauxrode kleur krijgt.
Ook wel nagoonberries genoemd, arctische frambozenbodembedekkers produceren kleinere bessen dan commerciële variëteiten van frambozen of bramen. Eeuwenlang werden deze gewaardeerde bessen geoogst in plaatsen als Scandinavië en Estland. De bessen kunnen vers worden gegeten, worden gebruikt in gebak en taarten, of worden verwerkt tot jam, sappen of wijn. De bladeren en bloemen kunnen in thee worden gebruikt.
Tips voor het kweken van arctische frambozen
De zonminnende arctische frambozenplant is extreem winterhard en kan worden gekweekt in USDA Hardiness zones 2 tot en met 8. Ze doen het goed in alle grondsoorten en zijn van nature resistent tegen plagen en ziekten. De arctische frambozenplanten sterven in de winter af en hoeven niet te worden gesnoeid zoals de meeste soorten rietbessen.
Arctische frambozenbodembedekkers dragen doorgaans binnen de eerste twee jaar na het planten vruchten. Elke arctische frambozenplant kan op de vervaldag wel 0,5 kg zoetzure bessen produceren. Zoals veel soorten frambozen, zijn poolbessen niet goed te bewaren na de oogst.
Arctische frambozen hebben kruisbestuiving nodig om vrucht te zetten. Twee variëteiten, Beta en Sophia, zijn ontwikkeld door het Balsgard Fruit Breeding Institute in Zweden en zijn in de handel verkrijgbaar. Beide produceren smaakvol fruit met aantrekkelijke bloemen.
