Als je onregelmatige vlekken of blaarachtige laesies op je druivenbladeren hebt opgemerkt, vraag je je misschien af wat, of wie de boosdoener is. Hoewel je ze misschien niet ziet, is de kans groot dat deze schade het product is van blaarbladmijten. Lees verder om te leren hoe u schade door de erineummijt van druiven kunt opsporen en welke andere informatie over de blaarmijt van druivenbladeren nuttig is voor het beheersen of uitroeien van dit ongedierte.
Druivenblad Blaarmijt Info
Volwassen blaarmijten zijn klein - kleiner dan een stofdeeltje. Maar als je ze met het blote oog zou kunnen zien, zou je crèmekleurige wormen met twee paar poten zien. Erineummijtschade door druiven verschijnt op jonge bladeren als donkergroene tot roze getinte zwellingen op de bovenste delen. De onderkant van de bladeren heeft een concaaf uiterlijk, bezaaid met blaarachtige oedemen bedekt met een vilten vloerbedekking van dichte lange bladharen.
Erineummijten overwinteren op de wijnstokken en gaan in de lente over op de nieuwe groei. Ze voeden zich in groepen onder de zwellingen en, naarmate hun aantal toeneemt, verhuizen ze naar nieuwe delen van de wijnstok. Van de late zomer tot de herfst gaan de mijten terug naar de knopschubben om te overwinteren.
Hoewel het lelijk is, is het behandelen van blaarmijten van druivenbladeren over het algemeen niet nodig. Bladeren die zijn aangetast door de erineumgallen of zwellingen, functioneren normaal en er is geen effect op de druivenproductie, tenzij de wijnstok lijdt aan bijkomende wijnstokziekten, plagen of omgevingsstress. Deze mijten kunnen echter de groei en productie van nieuw geplante, zeer onvolgroeide wijnstokken beïnvloeden, dus bestrijding van blaarmijt kan in deze gevallen nodig zijn.
Blistermijtbestrijding
Verschillende druivensoorten zijn gevoeliger voor erineummijten. Bij jonge planten kan het verwijderen en weggooien van aangetaste bladeren lichte plagen onder controle houden.
Een natuurlijk roofdier, Glaendromus occidentalis, voedt zich met erineummijten. Introductie van dit roofdier heeft enig effect op het verminderen van hun aantal; de kleine mijten worden echter vaak beschermd door de dichte haren van de gallen.
In wijngaarden zijn blaarbladmijten zelden een probleem wanneer het eigendom al vroeg in het groeiseizoen routinematig is behandeld voor echte meeldauw met zwavel. Een aantal andere chemische sprays die worden gebruikt voor de bestrijding van sprinkhanen en spintmijten houden ook de populatie van blaarbladmijten tegen.
Voor de thuiskweker is er echter weer weinig noodzaak om druivenbladblaarmijten met een chemische maatregel te behandelen. De effecten van deze kleine mijten zijn voornamelijk esthetisch en moeten gewoon worden getolereerd. Je zou nog steeds een recordoogst aan druiven moeten krijgen, op voorwaarde dat alle andere omstandigheden gunstig zijn.
