“Een appel per dag houdt de dokter weg.” Dus het oude gezegde luidt, en appels zijn inderdaad een van de meest populaire fruitsoorten. Afgezien van de gezondheidsvoordelen, hebben appels hun aandeel in ziekten en plagen waar veel telers mee te maken hebben gehad, maar ze zijn ook vatbaar voor fysiologische aandoeningen. Een van de meest voorkomende hiervan is de ziekte van appelbitter. Wat is appelbitterpit in appels en is er een appelbitterpitbehandeling die de bittere pit onder controle krijgt?
Wat is de Apple Bitter Pit-ziekte?
Apple bitter pit-ziekte zou beter een stoornis moeten worden genoemd in plaats van een ziekte. Er is geen schimmel, bacterie of virus geassocieerd met bittere pit in appels. Zoals gezegd is het een fysiologische aandoening. Deze aandoening is het gevolg van een gebrek aan calcium in de vrucht. Calcium kan overvloedig aanwezig zijn in de grond en in de bladeren of schors van de appelboom, maar ontbreekt in de vrucht.
De symptomen van appelbitter zijn licht met water doordrenkte laesies op de schil van de appel die onder de huid duidelijk worden naarmate de aandoening zich ontwikkelt. Onder de huid is het vlees bezaaid met bruine, kurkachtige vlekken die wijzen op weefselsterfte. De laesies variëren in grootte, maar zijn over het algemeen ongeveer inch (0,5 cm.) breed. Appels met bittere vlek hebben inderdaad een bittere smaak.
Sommige appelsoorten zijn vatbaarder voor bittere vlekken dan andere. Spy-appels worden vaak aangetast en met de juiste omstandigheden kunnen Delicious, Idared, Crispin, Cortland, Honeycrisp en andere variëteiten worden aangetast.
Apple bitter pit-ziekte kan worden verward met schade door stinkende insecten of lenticellen blotch pit. In het geval van een bittere pitstoornis is de schade echter beperkt tot de onderste helft of het kelkuiteinde van de vrucht. Schade door stinkende insecten zal overal in de appel te zien zijn.
Apple Bitter Pit-behandeling
Om bittere pit te behandelen, is het belangrijk om het ontstaan van de aandoening te kennen. Dit is misschien een beetje moeilijk te lokaliseren. Zoals gezegd is de aandoening het gevolg van een gebrek aan calcium in de vrucht. Een aantal factoren kan leiden tot onvoldoende calcium. Bittere pitcontrole zal het resultaat zijn van culturele praktijken om de stoornis te minimaliseren.
Bijtende pit kan duidelijk zijn bij de oogst, maar als het fruit wordt bewaard, kan het zich manifesteren, vooral in fruit dat al enige tijd is opgeslagen. Aangezien de aandoening zich ontwikkelt wanneer appels voor langere tijd worden bewaard, moet u van plan zijn uw appels zo snel mogelijk te gebruiken als u zich bewust bent van een eerder probleem met bittere pit. Dit roept de vraag op "zijn appels met bittere pit eetbaar." Ja, ze kunnen bitter zijn, maar ze zullen je geen kwaad doen. De kans is groot dat als de ziekte duidelijk is en de appels bitter smaken, je ze echter niet wilt eten.
Grote appels van kleine gewassen hebben de neiging om meer vatbaar te zijn voor bittere pit dan appels die worden geoogst tijdens zware oogstjaren. Het dunner worden van fruit resulteert in groter fruit, wat vaak wenselijk is, maar aangezien het bittere pit kan bevorderen, moet u een calciumspray gebruiken om de bittere pit te beheersen.
Overmatige stikstof of kalium lijkt samen te vallen met bittere pit, evenals fluctuerend bodemvocht; mulch rond de boom met een laag stikstofmateriaal om vocht vast te houden.
Zwaar snoeien in de rustperiode verhoogt de scheutgroei omdat dit resulteert in hogere stikstofniveaus. Zware scheutgroei leidt tot een competitie tussen fruit en scheuten om calcium, wat kan leiden tot een bittere pitstoornis. Als u van plan bent de appelboom ernstig te snoeien, verminder dan de hoeveelheid stikstof die wordt verstrekt of, beter nog, snoei elk jaar oordeelkundig.
