Compost is een goedkope en hernieuwbare bodemverbeteraar. Het is gemakkelijk te maken in het thuislandschap van overgebleven keukenresten en plantmateriaal. Het kost echter wat moeite om een geurloze compostbak te houden. Het beheersen van compostgeuren betekent het balanceren van de stikstof en koolstof in het materiaal en het matig vochtig en luchtig houden van de stapel.
Wat veroorzaakt stinkende composthopen? Organisch afval wordt afgebroken met behulp van bacteriën, microben en kleine dieren, zoals slakken en wormen. Al dit leven heeft zuurstof nodig om te overleven en het materiaal te ontbinden. Bovendien is een zorgvuldige balans van stikstof en koolstof noodzakelijk voor een geurloze compostbak. Vocht is een andere factor en bepaalde voedingsmiddelen, zoals vlees, moeten worden vermeden, omdat ze meer tijd nodig hebben om te composteren en slechte bacteriën in het resulterende materiaal kunnen achterlaten.
Compostgeuren beheren
Alles wat ooit leefde, is composteerbaar. Vlees en botten duren langer en mogen er niet in tenzij je echt weet wat je doet. De vier belangrijke factoren bij composteren zijn het materiaal, water, zuurstof en warmte. Zonder een zorgvuldige balans van deze vier delen, kan het resultaat stinkende composthopen zijn.
Het materiaal in de stapel moet ongeveer een kwart stikstofrijke items en driekwart koolstofrijke items zijn. Stikstofrijke artikelen zijn meestal groen en koolstofmaterialen zijn over het algemeen bruin, dus zorg ervoor dat uw composthoop gelijkmatig is uitgebalanceerd met groen en bruin. Stikstofbronnen zijn:
- Grasmaaisel
- Keukenresten
Koolstofbronnen zouden zijn:
- Versnipperde krant
- Rietje
- Bladafval
De stapel moet matig vochtig worden gehouden, maar nooit drassig. Door de stapel vaak om te draaien, wordt deze blootgesteld aan zuurstof voor de bacteriën en dieren die al het werk doen. Compost moet oplopen tot 100 tot 140 graden Fahrenheit (37-60 C.) voor de beste ontbinding. Je kunt de temperatuur verhogen door een zwarte bak te gebruiken of een stapel af te dekken met donker plastic.
Geurbeheersing in compost is het resultaat van deze zorgvuldige balans van organisch materiaal en omstandigheden. Als één aspect niet stabiel is, wordt de hele cyclus weggegooid en kunnen geuren ontstaan. Als de compost bijvoorbeeld niet warm genoeg is, zullen de warmteminnende microben (die verantwoordelijk zijn voor de eerste afbraak van het materiaal) niet aanwezig zijn. Dat betekent dat de materialen daar gewoon blijven zitten en rotten, wat geurtjes veroorzaakt.
De microben en andere organismen die het materiaal afbreken, geven tijdens het aerobe ademhalingsproces koolstofdioxide en warmte af. Dit verhoogt de zonnewarmte en stimuleert meer bacteriën en microben voor snellere compostering. Kleinere stukken composteren sneller, waardoor eventuele geurtjes worden verminderd. Houtachtig materiaal mag slechts -inch (0,6 cm.) in diameter zijn en voedselresten moeten in kleine stukjes worden gesneden.
Hoe stinkende compostpalen te repareren?
Geuren zoals ammoniak of zwavel duiden op een onevenwichtige stapel of onjuiste omstandigheden. Controleer of de stapel te drassig is en voeg droge grond toe om dit te corrigeren.
- Draai de stapel minstens wekelijks om om zuurstof toe te voegen voor de kleine organismen die het afval afbreken.
- Verhoog de koolstof als u ammoniak ruikt, wat wijst op een teveel aan stikstof.
- Zorg ervoor dat uw stapel of bak in de volle zon staat, zodat deze warm genoeg blijft.
Geurbeheersing in compost is eenvoudig met een zorgvuldig onderhouden evenwicht van de vier composteringsfactoren.
